Doorgaan naar hoofdcontent

Welkom!

Welkom!

Leuk dat je mijn blog bezoekt. In deze blogpost vertel ik meer over het tot stand komen van mijn blog en mezelf. 


Waarom deze blog? 
Naast mijn baan in de gehandicaptenzorg ben ik vooral bezig met hobby´s en interesses. Zo ben ik van jongs af aan al geïnteresseerd in geschiedenis - als schooljongen bracht ik bijna elke woensdagmiddag door in het plaatselijke museum. Van jongs af aan zit ik al met mijn neus in de stripboeken, die ik nog lees en verzamel, en een aantal jaar geleden ontdekte ik fotografie. In het bijzonder straatfotografie. Een hobby die ik met veel plezier uitoefen en waarvan ik de foto's op een instagram-account plaats. In de zomermaanden ben ik gids voor het plaatselijke toeristenbureau - ik mag graag vertellen over de geschiedenis van mijn geboortedorp Urk. En juist die drang om te vertellen, als je ergens enthousiast over bent geraakt, heeft me doen besluiten een blog te starten. 


Al in 2017 ben ik deze blog gestart, na een aantal eerdere vruchtloze pogingen een blog te onderhouden. Ik wist vaak niet waarover te schrijven of kon geen vorm vinden waarin ik mijn boodschap kwijt kon. Toen ik in december 2019 na een tijd weer een blogpost had geplaatst, smaakte dit naar meer. Ik nam mezelf voor in 2020 iedere maand ten minste één blogpost te plaatsen. Dat bleek nog best een uitdaging, soms is het echt zoeken naar een onderwerp. Maar een beetje uitdaging, ik houd er wel van.  

Wat vind je op deze blog? 
Omdat ik graag mag vertellen, leek een blog mij ideaal. Een blog is een stukje internet die kan inrichten zoals je zelf wilt. Ik vind het vooral leuk om te schrijven wat me bezig houdt; of het nu om geschiedenis of om een goed boek gaat. Ik nam mezelf voor om artikelen te schrijven die ik zelf graag zou willen lezen. Daarom zul je op deze blog geen persoonlijke blogartikelen treffen. Althans, ik probeer mijn blogs altijd een persoonlijk tintje te geven, maar ze zullen niet mij als persoon tot onderwerp hebben. Wel mijn interesses, meningen of observaties - en dat maakt deze blog tot een persoonlijke verzamelplek.
Tot de lezer: 
Hoewel ik dus al een jaren een blogadres bestier, ben ik nog maar relatief kort aan het bloggen. Het bloggen is nog nieuw voor me. Hoe steekt een goede blog in elkaar? Hoe breng je kort maar krachtig een boodschap over? Dat zijn vragen waar ik mij de komende tijd mee bezig zal houden.

Als je tips of tops hebt dan hoor ik dat graag! Laat gerust een reactie achter.

Dan rest mij alleen nog u veel leesplezier te wensen!
Ik hoop dat u nog eens terug komt. 


- JMZWAAN 



Reacties

Populaire posts van deze blog

#155 Ranking de logo's

Vanochtend hoorde ik onderweg naar werk in het nieuwsbulletin van Radio2 de ophef voorbijkomen over het nieuwe logo van de Gemeente Urk. Kom op jongens, het is toch een kostelijk plaatje?  Omdat de ambtenaren van de NOP weer aan het werk zijn gegaan, was het zoeken naar een plekje. Mijn Toyotaatje (de meeste Toyota's per inwoners!) parkeerde ik naast een busje van de gemeente. Pas toen viel het logo van de NOP mij op. Was ik al wel bekend mee natuurlijk, maar een mens kijkt nu eenmaal anders naar zaken als hij net uit een dorp vol ophef komt puffen. Laten we de logo's van de andere Flevolandse gemeenten eens van dichtbij bekijken. En laten we er meteen een ranglijstje van maken.  Gemeente Almere Slogan: Het kán in Almere! Het logo van de gemeente Almere springt meteen in het oog. Hier is groots uitgepakt. Er wordt ook prettig gespeeld met het perspectief, waardoor je pas na een tijdje kijken een grote A ontwaart. Groots, maar plat. Almere samengevat. Had wel wat meer creativit...

#145 de Trumpweek

Een van de meest ingrijpende gebeurtenissen afgelopen week maakte nauwelijks indruk. Op mij noch op de mensen om me heen. Zelfs op sociale media is het behoorlijk rustig. In dat malle grote land is Donald Trump herkozen als president.    ‘Trump is weer president he,’ zei een collega terloops.    ‘Tsja, het is allemaal wat,’ antwoorde ik.    En daarmee was de bespreking van de verkiezingsnacht afgehandeld. Terwijl bij iedereen de alarmbellen af zou moeten gaan – Trump is een lont in een akelig gevaarlijk hoopje buskruit – gebeurt dat niet echt. Tenminste, ik heb het niet meegekregen. Misschien omdat mijn sociale-mediaconsumptie ook niet meer is wat het was. De fratsen van die andere halve zool, Elonnetje Musk, zorgt ervoor dat ik steeds minder zin heb om op die grote X te tikken. Na een tijdje merk je dat je er niks aan mist ook. Maar goed, we hadden het over de Amerikaanse verkiezingen. Iemand waar ik af en toe mee samen werk is een aantal jaar terug me...

#144 De mensheid zal nog van mij horen

Mag je een boek bejubelen alvorens je hem uitgelezen hebt? Ga het toch doen. In de podcast Radio Romano, een voortzetting van de Krokante Leesmap, werd het nieuwe boek van Joris van Casteren getipt. Bekend van titels als Lelystad, Het been in de IJssel en Het zusje van de bruid. De titel van dat boek over de man die jarenlang zijn overleden moeder in huis bewaarde heb ik zo snel niet paraat. Lelystad was een toffe leeservaring, kan niet anders zeggen. Zijn manier van schrijven - kort en afstandelijk en juist daardoor ironisch – trok me in een mum van tijd door dat hele boek heen. Van Casteren heeft een oog voor het menselijk tekort, en er is niets mooiers dan het menselijk tekort. Even zonder gekheid, de boeken van Van Casteren zijn niet enkel droog of grappig. Vaak juist een beetje luguber. Zoals Het been in de IJssel, wat gaat over, nou ja, een gevonden menselijk been in de IJssel. Dat boek is een zoektocht naar de eigenaar van dat been, wat hem uiteindelijk helemaal naar Duitsland l...