Doorgaan naar hoofdcontent

#7 slimme wasmachine

Wie onregelmatig werkt heeft ook vrij op onregelmatige tijden. Zo begint mijn dienst bijvoorbeeld vanmiddag pas en heb ik vanochtend tijd voor de dagelijkse dingen. Wat boodschappen doen, de planten water geven, het tikken van deze blogpost. En het doen van de was, want dat was nodig. De hoop met gedragen kleding begon nu toch wel groot te worden. 

Toen ik op mezelf ging, en alles nieuw moest aanschaffen, besloot ik te gaan voor een wasmachine van een, ik mag toch wel zeggen, gedegen merk. Een investering, maar ik zou er lang mee kunnen doen. Een zogenaamde slimme wasmachine. Een wasmachine die ik had kunnen aansluiten op mijn telefoon en van afstand had kunnen bedienen, ware het niet dat ik daar tegen ben en er de meerwaarde niet van in zie. Zonder precies te weten waarom wordt ik al kriegelig van de gedachte alleen. 

Mijn slimme wasmachine heeft geen verkort programma. Althans, ik heb er tot op heden nog geen kunnen vinden. Het gaat als volgt: ik stop de kleren in de trommel, draai de knop naar het programma katoen 30 graden en de trommel draait een aantal rondjes om te bepalen hoelang het programma duren moet. Anderhalf uur, gaf het slimme displaytje aan. Prima programma. 

Toen ik wat later in de badkamer moest zijn zag ik dat het programma zichzelf ineens had verlengd naar drie volle uren. Dat was niet de afspraak. Ik ben daar helemaal niet zo blij mee. Het is een verdubbeling van stroom-, en watergebruik en bovendien moet ik nu mijn planning omgooien om de kleren op tijd te laten drogen. Mijn slimme wasmachine heeft dit de laatste tijd wel vaker. 

Nu vraag ik mij de hele ochtend al af: is mijn wasmachine nu echt zo slim? Of ben ik te dom om het ding te begrijpen? 

Ander voorbeeld: de ronde digitale knop in mijn woonkamer waarmee ik de tempratuur regel, geeft sinds gister een foutmelding aan. Na zoeken in de handleiding bleek dat het filter vervangen dient te worden. Dat kan, maar ik moest eerst zo'n ding bestellen (alleen via internet) en daardoor duurt het een aantal dagen voordat ik eindelijk een nieuw filter heb. Ondertussen probeer ik met mijn neus in de handleiding en mijn vinger tikkend op het displaytje de foutmelding weg te krijgen. Zonder succes. Het ding blijft maar knipperen. Tureluurs wordt ik ervan. Slimme machines, de koekoek. 

Mijn wasmachine is helemaal geen slimme wasmachine. Mijn wasmachine is een eigenwijs kreng.  

 

Reacties

Populaire posts van deze blog

#155 Ranking de logo's

Vanochtend hoorde ik onderweg naar werk in het nieuwsbulletin van Radio2 de ophef voorbijkomen over het nieuwe logo van de Gemeente Urk. Kom op jongens, het is toch een kostelijk plaatje?  Omdat de ambtenaren van de NOP weer aan het werk zijn gegaan, was het zoeken naar een plekje. Mijn Toyotaatje (de meeste Toyota's per inwoners!) parkeerde ik naast een busje van de gemeente. Pas toen viel het logo van de NOP mij op. Was ik al wel bekend mee natuurlijk, maar een mens kijkt nu eenmaal anders naar zaken als hij net uit een dorp vol ophef komt puffen. Laten we de logo's van de andere Flevolandse gemeenten eens van dichtbij bekijken. En laten we er meteen een ranglijstje van maken.  Gemeente Almere Slogan: Het kán in Almere! Het logo van de gemeente Almere springt meteen in het oog. Hier is groots uitgepakt. Er wordt ook prettig gespeeld met het perspectief, waardoor je pas na een tijdje kijken een grote A ontwaart. Groots, maar plat. Almere samengevat. Had wel wat meer creativit...

#145 de Trumpweek

Een van de meest ingrijpende gebeurtenissen afgelopen week maakte nauwelijks indruk. Op mij noch op de mensen om me heen. Zelfs op sociale media is het behoorlijk rustig. In dat malle grote land is Donald Trump herkozen als president.    ‘Trump is weer president he,’ zei een collega terloops.    ‘Tsja, het is allemaal wat,’ antwoorde ik.    En daarmee was de bespreking van de verkiezingsnacht afgehandeld. Terwijl bij iedereen de alarmbellen af zou moeten gaan – Trump is een lont in een akelig gevaarlijk hoopje buskruit – gebeurt dat niet echt. Tenminste, ik heb het niet meegekregen. Misschien omdat mijn sociale-mediaconsumptie ook niet meer is wat het was. De fratsen van die andere halve zool, Elonnetje Musk, zorgt ervoor dat ik steeds minder zin heb om op die grote X te tikken. Na een tijdje merk je dat je er niks aan mist ook. Maar goed, we hadden het over de Amerikaanse verkiezingen. Iemand waar ik af en toe mee samen werk is een aantal jaar terug me...

#144 De mensheid zal nog van mij horen

Mag je een boek bejubelen alvorens je hem uitgelezen hebt? Ga het toch doen. In de podcast Radio Romano, een voortzetting van de Krokante Leesmap, werd het nieuwe boek van Joris van Casteren getipt. Bekend van titels als Lelystad, Het been in de IJssel en Het zusje van de bruid. De titel van dat boek over de man die jarenlang zijn overleden moeder in huis bewaarde heb ik zo snel niet paraat. Lelystad was een toffe leeservaring, kan niet anders zeggen. Zijn manier van schrijven - kort en afstandelijk en juist daardoor ironisch – trok me in een mum van tijd door dat hele boek heen. Van Casteren heeft een oog voor het menselijk tekort, en er is niets mooiers dan het menselijk tekort. Even zonder gekheid, de boeken van Van Casteren zijn niet enkel droog of grappig. Vaak juist een beetje luguber. Zoals Het been in de IJssel, wat gaat over, nou ja, een gevonden menselijk been in de IJssel. Dat boek is een zoektocht naar de eigenaar van dat been, wat hem uiteindelijk helemaal naar Duitsland l...