#35 Hoe vaak denk jij aan de Middeleeuwen?

Een tijdje geleden was het hip om aan iemand, vooral mannen, te vragen hoe vaak ze dachten aan het Romeinse Rijk.

Nu denk ik met grote regelmaat aan het Romeinse Rijk. Ik denk daar veel aan omdat heel veel dingen om ons heen direct stammen uit dat Romeinse Rijk. Omdat veel woorden in onze taal en de talen om ons heen stammen uit het Romeinse Rijk. Denk bijvoorbeeld aan muur (mura), kasteel (castellum), salaris (salarium).

Maar ik denk ook best vaak aan de middeleeuwen. En gek genoeg komt dat door het Romeinse Rijk. De eerste middeleeuwse rijken, zoals het Frankische, zagen zichzelf namelijk als directe opvolger van het Romeinse Rijk, in ieder geval als voortzetting ervan.
   Daarbij is het ook een grappige tijd. Denk je aan ´de middeleeuwer´, dan denk je vooral aan vieze ongewassen mensen zonder tanden in hun mond. Maar de gewone middeleeuwer ging gewoon naar het badhuis om zich te wassen en poetsen hun tanden. Fruit en suiker aten ze nauwelijks, de middeleeuwse gebitten hadden amper gaatjes.
   Maar ook andere dingen houden me bezig. Hoe kan het dat de Romeinen hun gebouwen en tempels voor de eeuwigheid konden bouwen en hun recept voor beton na het ineenstorten van het rijk verloren ging? Waarom heeft het tot de 19^e eeuw geduurd dat we weer met beton konden bouwen? En hoe kan het dat Romeins beton vele malen sterker was dan de onze?
   Ik dwaal af.

Terug naar de middeleeuwen. Tijdens de grote pestepidemieën had je de zogenoemde flagellanten. Dat waren mensen, vaak heel fanatiek, die meenden zondig te zijn. Daarom moesten ze boete doen. Ze wasten zich niet voor een maand, droegen dezelfde kleding, gaven al hun geld weg en sloegen hun ruggen stuk met een zweep.
   Maar het allerbelangrijkste: ze trokken rond, van stad naar dorp, al biddend en klaagliederen zingend, om de mensen te waarschuwen, want de pest zagen ze als straf voor de zondigen. 
   Op een zeker moment sloten meer mensen bij zich aan. Hele groepen trokken in optochten, klagend en biddend en zelf kastijdend, van plek naar plek.
   Alleen, doordat ze van stad naar stad trokken, brachten ze de pest juist met zich mee. Ze brachten de pest naar plekken waar die helemaal nog niet was. 

Aan alle ellende waar ze zo voor waarschuwden, boete voor deden, voor baden, waren ze zelf de oorzaak.

Daar denk ik, naast het Romeinse Rijk, dan ook weer vaak aan.