#83 oud werk

In navolging van een stukje eerder deze week, en een verzoek, liep ik vanochtend door mijn appartementje te struinen naar die ene map. Laatje open, laatje dicht, bureautje van zijn plaats, weer op zijn plaats, enzovoort.

Waar ik naar opzoek was: een map met oud tekenwerk van de middelbare school. In mijn herinnering had ik namelijk ooit eens een stripverhaal getekend, waarvan ik de punch line (de aliens kwamen vragen of ze een voetbalplaatje of wuppie mochten) nog onthouden had, maar welke plek ik hem had opgeborgen?

Aha, daar vond ik ‘m. En het papieren zaten nog steeds in de map. Maar het was anders dan ik verwacht had, of hoe ik het mij herinnerde. Want toen ik de bladen eruit haalde en eens bekeek wist ik weer: ik heb dit nooit afgemaakt. Ik was niet op tijd klaar. En omdat het toch al gezien en beoordeeld was, heb ik ook nooit de behoefte gevoeld om het werk te voltooien. De tekst zou ik later pas toevoegen, maar nooit gedaan en dus vergeten. Geen flauw idee wat er in die ballonnetjes moet.

De kassière heeft, mag toch wel gezegd worden, wel aardig die Vandersteen-schwung. Voor de rest zie ik het werk van een 15-jarige, die nog niet doorheeft dat een duim aan linkerkant zit bij een rechterarm. Afijn, vermakelijk is het wel.

Hoewel het altijd leuk is om oud werk terug te zien - je kunt een vergelijking maken met hoe je nu bent - zou ik toch graag willen dat ik het had afgemaakt. Net als al die andere halve pagina’s die in de map liggen te wachten totdat ze ooit weer opgepakt worden.

Dingen afmaken, iets uitwerken, het presenteren - iets wat pas met grote moeite kon slagen toen ik 15 was. En 15 jaar later nog steeds trouwens, al leer je er in zo’n tijd beter mee omgaan. De map is wat beter geordend, om het zo maar te zeggen.