#106 Europeuters

Wat een gezellige wanorde was dat gisteren he?

Het is een avond vol verbazingwekkende acts, met nog meer verbazingwekkende personen, en afgrijselijke, werkelijk afgrijselijke muziek. Maar goed, alle landen op een podium voorbij zien komen, de puntentelling en de spanning tot het laatste moment voor wie er met de trofee naar huis mag, heeft wel wat natuurlijk. Voor mij is het Eurovisie Songfestival toch vooral een Europees feestje, waar iedereen zich kan uitleven zoals ‘ie wil en het beste liedje nooit wint.

Donderdagavond besloten we toch om de televisie even aan te zetten. Het optreden, en vooral de hele show eromheen, van Joost Klein was toch wel echt vet. De hele zaal zong mee, iedereen werd meegenomen naar dat halve minuutje hakken. Ik zou het echt geweldig hebben gevonden als Europapa op één was geëindigd.

Maar vrijdagochtend werd Klein ineens een strobreed in de weg gelegd. Hij mocht niet mee repeteren, en op X (voorheen Twitter) kwam er een geruchtenmolen op gang. Valse aannames, bewerkte clipjes, roddels en geruchten passeerden allemaal de revue. Al snel kwam er één anker bovendrijven, die in één avond zijn blauwe vinkje had verdiend, de ‘entertainmentdeskundige’ Aran Bade. Waar normaal de tijdlijn van Nico Dijkshoorn ververst wordt, was nu hij aan de beurt. Met z’n allen afwachten of er nog nieuws komt heeft ook wel weer wat evengoed. Op één of andere manier verbroedert het ook nog.

Maar nu de kwestie zelf: er is een klacht ingediend tegen Joost Klein, later zelfs een aangifte, en niemand weet wat er nu precies is gebeurd. Volgens de AVROTROS werd Klein tegen de afspraken in gefilmd, heeft hij meermaals gevraagd dat te laten en heeft hij tenslotte een ‘dreigende beweging’ richting de cameravrouw gemaakt. Die cameravrouw heeft tot nu toe geweigerd het gesprek aan te gaan. En huppakee, Joost Klein werd gediskwalificeerd. Zijn Europapa werd niet ter horen gebracht. Later trok Nikkie de Jager ook al terug als puntenteller en Cornald Maas, och, die immer ingetogen en beschaafde Cornald Maas, kon zijn teleurstelling niet verbergen. Op bittere toon: ‘ik zou bijna zeggen: f*ck de EBU’. Zo kennen we hem niet.

Deelnemers zouden steunbetuigingen uitten, of zich zelfs terugtrekken. De puntenuitdelers zeiden af. De presentatie zou ondanks dat haar best moeten doen er een leuke avond van te maken. Het zou bijzonder ongemakkelijk worden. En zelden had ik zo’n zin gehad om naar de songcontest te gaan zitten kijken.

Maar in plaats daarvan stond ik gisteravond op de dijk. Met wat vrienden waren we heengelopen om een zweempje Noorderlicht te kunnen zien. We hadden elkaar al een tijdje niet gezien, en daarom was het juist zo fijn om bij elkaar te komen en bij te praten.

Ook belangrijk.