#135 vakantieritme

De eerste werkweek zit er weer op. Dit jaar heb ik voor het eerst drie weken vakantie opgenomen, om eens goed in de vakantiestemming te geraken. Het is wonderlijk hoe die stemming, eenmaal terug op de werkplek, bij de eerste stap over de drempel uit je ziel waait. Misschien gebeurt dat al eerder, bij het checken van je agenda en het inpakken van je broodtrommeltje. Je bereidt je dan immers alweer voor op je terugkomst.

Vakantie zelf is maar een apart iets. Het is een tijdelijke onderbreking van je werkritme, en daarmee zelfs je dagelijkse ritme. Een soort van vacuüm, waar je graag in verblijven wilt, maar waar je, zo merkte ik de laatste week, ook onrustig van kan worden.
In de weken van juli en augustus zag ik collega’s en vrienden zich in dat vacuüm verblijven en eruit terugkeren. Je kijkt dan uit naar het moment dat jij mag, het moment dat je geen wekker hoeft te zetten en het moment dat je aanschuift aan een goed ontbijt. Niets kan in mijn geval het vakantiegevoel beter bevorderen dan een uitgebreid ontbijt.

Toen ik een vriend sprak en vertelde over mijn vakantieplannen, antwoorde die: ‘oh, die en die gaan ook altijd in september, voor de goedkope prijs!’
Hoewel dat een aangename bijkomstigheid is, is het niet de hoofdreden om september te verkiezen tot vakantiemaand. In september zijn de tempraturen vaak wat aangenamer, de massa is weer naar huis en daarom hoef je, bij wijze van spreken, niet de avond van tevoren een ligbedje te reserveren door een handdoek neer te leggen. De nazomer is een heerlijke tijd.

Eindelijk tijd om boeken te lezen! Eindelijk tijd om dat bloggen weer op te pakken en al die conceptjes uit te werken! Eindelijk tijd om al die klusjes te doen die al maanden liggen te wachten!

Dat is waar het woord vakantie in feite op neer komt: eindelijk tijd.

Maar van de zeven boeken die ik had meegenomen heb ik er nog tweeënhalf gelezen. Naast een verslag van een vakantiedag heb ik op één post na niks geplaatst. Van het lijstje met klusjes heb ik niet alles met tevredenheid kunnen afvinken.

Zou het te maken hebben met het gebrek aan ritme?

Misschien heeft het te maken met dat je in vakantietijd niets hoeft. Er zit even geen druk op de ketel, voor een beperkte tijd heb je alle tijd. Daar moet je mee om kunnen gaan.

Maar goed, de boeken liggen er nog steeds. De blogconcepten staan er nog steeds. En de klusjes liggen nog steeds te wachten.

Voor een andere vakantie.