Doorgaan naar hoofdcontent

#154 logoplasje

Als je dit leest en je komt van Urk: van harte met het nieuwe logo!

Voor de mensen die het gemist hebben: de gemeente Urk heeft een nieuw logo.

Het is een lekker logo, kan niet anders zeggen. Hij zit strak in ’t velletje, de U staat als een huis, het kleurgebruik is goed uitgevoerd en het is aardig dat er wordt geknipoogd naar het wapen. De ontwerper heeft zijn werk goed gedaan.

Tot zover mijn plasje.

Maar goed, het is januari, er waait een koude winterwind en zulke omstandigheden drukken nu eenmaal op de blaas.

Een nieuw logo kun je niet zomaar ongemerkt in gebruik nemen. Een nieuw logo dient gepresenteerd te worden. Ook dat is bijzonder leuk gedaan, wederom, kan niet anders zeggen, maar vergeef het me, ik druppel nog wat na.

Op een zeker moment verschijnt er als wijze van aftelmoment een opsomming aan Urker kenmerken in beeld. Eerlijk is eerlijk: zo op een rijtje gezet heeft een dorp als Urk nog veel te bieden.  

Dat is onder andere:

22.000 inwoners

50% jonger dan 28 jaar

2.280 bedrijven

1 museum

De meeste snackbars per inwoner (inwisselbaar voor bakkers, slagers, kapsalons, Toyota ’s en visrokers)

33 rijksmonumenten

300 miljoen kilo vis per jaar

10.000 bootjesgasten

2.000 brommers

14 basisscholen

21 kerken

9000 brievenbussen

1560 voetballers

1 vuurtoren

1 zwembad

1 veerdienst

1 waterval

1 gemeente

De muziek, episch van aard en niet ondergeschikt aan die van een Marvelfilmtrailer, liet twijfel bestaan of we hier te maken hadden met gezonde zelfspot of doorgeschoten chauvinisme. De meeste Toyota’s! De meeste snackbars! 1 waterval! 

Had er woatervalletjen gestaan, was het een inside joke geweest. Opzichzelf een Urker kenmerk.

Maar och: het museum, de 33 rijksmonumenten, de vuurtoren, al die gezellige bootjesgasten, ook de bakkers, kunnen rekenen op een aangenaam warm plekje in mijn hart. Vooruit, de snackbars mogen er ook zijn.

Het nieuwe logo mag erbij. 💙

Wat ook bijbleef uit het filmpje: respect voor het verleden, klaar voor de toekomst. Wat dat betreft was er geen beter logo denkbaar. Goed gedaan mensen. 

Tot slot een lakmoesproefje: de zuurtegraad is oké.



Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

#155 Ranking de logo's

Vanochtend hoorde ik onderweg naar werk in het nieuwsbulletin van Radio2 de ophef voorbijkomen over het nieuwe logo van de Gemeente Urk. Kom op jongens, het is toch een kostelijk plaatje?  Omdat de ambtenaren van de NOP weer aan het werk zijn gegaan, was het zoeken naar een plekje. Mijn Toyotaatje (de meeste Toyota's per inwoners!) parkeerde ik naast een busje van de gemeente. Pas toen viel het logo van de NOP mij op. Was ik al wel bekend mee natuurlijk, maar een mens kijkt nu eenmaal anders naar zaken als hij net uit een dorp vol ophef komt puffen. Laten we de logo's van de andere Flevolandse gemeenten eens van dichtbij bekijken. En laten we er meteen een ranglijstje van maken.  Gemeente Almere Slogan: Het kán in Almere! Het logo van de gemeente Almere springt meteen in het oog. Hier is groots uitgepakt. Er wordt ook prettig gespeeld met het perspectief, waardoor je pas na een tijdje kijken een grote A ontwaart. Groots, maar plat. Almere samengevat. Had wel wat meer creativit...
Een reactie posten
Meer lezen

#145 de Trumpweek

Een van de meest ingrijpende gebeurtenissen afgelopen week maakte nauwelijks indruk. Op mij noch op de mensen om me heen. Zelfs op sociale media is het behoorlijk rustig. In dat malle grote land is Donald Trump herkozen als president.    ‘Trump is weer president he,’ zei een collega terloops.    ‘Tsja, het is allemaal wat,’ antwoorde ik.    En daarmee was de bespreking van de verkiezingsnacht afgehandeld. Terwijl bij iedereen de alarmbellen af zou moeten gaan – Trump is een lont in een akelig gevaarlijk hoopje buskruit – gebeurt dat niet echt. Tenminste, ik heb het niet meegekregen. Misschien omdat mijn sociale-mediaconsumptie ook niet meer is wat het was. De fratsen van die andere halve zool, Elonnetje Musk, zorgt ervoor dat ik steeds minder zin heb om op die grote X te tikken. Na een tijdje merk je dat je er niks aan mist ook. Maar goed, we hadden het over de Amerikaanse verkiezingen. Iemand waar ik af en toe mee samen werk is een aantal jaar terug me...
Een reactie posten
Meer lezen

#144 De mensheid zal nog van mij horen

Mag je een boek bejubelen alvorens je hem uitgelezen hebt? Ga het toch doen. In de podcast Radio Romano, een voortzetting van de Krokante Leesmap, werd het nieuwe boek van Joris van Casteren getipt. Bekend van titels als Lelystad, Het been in de IJssel en Het zusje van de bruid. De titel van dat boek over de man die jarenlang zijn overleden moeder in huis bewaarde heb ik zo snel niet paraat. Lelystad was een toffe leeservaring, kan niet anders zeggen. Zijn manier van schrijven - kort en afstandelijk en juist daardoor ironisch – trok me in een mum van tijd door dat hele boek heen. Van Casteren heeft een oog voor het menselijk tekort, en er is niets mooiers dan het menselijk tekort. Even zonder gekheid, de boeken van Van Casteren zijn niet enkel droog of grappig. Vaak juist een beetje luguber. Zoals Het been in de IJssel, wat gaat over, nou ja, een gevonden menselijk been in de IJssel. Dat boek is een zoektocht naar de eigenaar van dat been, wat hem uiteindelijk helemaal naar Duitsland l...
Een reactie posten
Meer lezen