Doorgaan naar hoofdcontent

#2 Greta van Fleet

Eerder schreef ik een blog over Tiktok en haar algoritme, die me trakteerde op de geweldige serie Cunck on Earth. De haat-liefdeverhouding met de app heb ik nog steeds, en recentelijk zat ik te overwegen om die hele app in de prullenbak te gooien, totdat ik wederom iets onder mijn ogen kreeg waarvan ik wilde dat ik het eerder had gezien.

Gehoord, in dit geval, want het gaat om de band Greta van Fleet. Op de app dwarrelen allerlei duetten rond waarin de zanger te zien is die heel expressief een nummer staat te zingen. Iemand besloot dat na te doen in een filmpje en zoals dat gaat op Tiktok maken heel veel mensen dat filmpje opnieuw en vult de database zich met allemaal dezelfde identieke filmpjes. Dat is een gedeelte van de haatverhouding die ik met de app onderhoudt. Maar, dat ik weer iets nieuws heb ontdekt is dan weer een onderdeel van de liefdeverhouding.

Greta van Fleet is een rockband. De muziek en performance doet denken aan Led Zeppelin. Of beter gezegd: de band is wannabee Led Zeppelin. Dat zit hem vooral in het swingende gitaarspel en de lange uithalen van de zanger. En de band zelf geeft het zelfs toe geïnspireerd te zijn door de grote rockband uit de 70's. Maar wat maakt dat uit? Beter geïnspireerd te zijn door iets dan het te kopieerden. Het is originele muziek. Met een gitaar, een drumstel, een orgeltje en een schreeuwende zanger. En het klinkt nog best goed ook. 

In wat ik voor het gemak maar even het 'covertijdperk' noem is Greta van Fleet het een verademing. Open de Top40 lijst in je muziekapp en de covers van hitjes uit de jaren negentig vliegen je om de oren. Een geleend sampletje hier, een herkauwd beatje daar, of gewoon dezelfde nummers maar dan met een nieuwe tekst. Ik kan Blue van Eiffel 65 inmiddels niet meer horen. En als Elton John een nieuw nummer aankondigt, maar het blijkt gewoon een oude hit te zijn die door een synthesizer is heen gehaald, dan mag je toch best spreken van creatieve armoede. En juist daarom klinkt de muziek van Greta van Fleet verassend fris. 

Hieronder het liveoptreden dat viraal gaat op Tiktok: 



Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

#155 Ranking de logo's

Vanochtend hoorde ik onderweg naar werk in het nieuwsbulletin van Radio2 de ophef voorbijkomen over het nieuwe logo van de Gemeente Urk. Kom op jongens, het is toch een kostelijk plaatje?  Omdat de ambtenaren van de NOP weer aan het werk zijn gegaan, was het zoeken naar een plekje. Mijn Toyotaatje (de meeste Toyota's per inwoners!) parkeerde ik naast een busje van de gemeente. Pas toen viel het logo van de NOP mij op. Was ik al wel bekend mee natuurlijk, maar een mens kijkt nu eenmaal anders naar zaken als hij net uit een dorp vol ophef komt puffen. Laten we de logo's van de andere Flevolandse gemeenten eens van dichtbij bekijken. En laten we er meteen een ranglijstje van maken.  Gemeente Almere Slogan: Het kán in Almere! Het logo van de gemeente Almere springt meteen in het oog. Hier is groots uitgepakt. Er wordt ook prettig gespeeld met het perspectief, waardoor je pas na een tijdje kijken een grote A ontwaart. Groots, maar plat. Almere samengevat. Had wel wat meer creativit...
Een reactie posten
Meer lezen

#145 de Trumpweek

Een van de meest ingrijpende gebeurtenissen afgelopen week maakte nauwelijks indruk. Op mij noch op de mensen om me heen. Zelfs op sociale media is het behoorlijk rustig. In dat malle grote land is Donald Trump herkozen als president.    ‘Trump is weer president he,’ zei een collega terloops.    ‘Tsja, het is allemaal wat,’ antwoorde ik.    En daarmee was de bespreking van de verkiezingsnacht afgehandeld. Terwijl bij iedereen de alarmbellen af zou moeten gaan – Trump is een lont in een akelig gevaarlijk hoopje buskruit – gebeurt dat niet echt. Tenminste, ik heb het niet meegekregen. Misschien omdat mijn sociale-mediaconsumptie ook niet meer is wat het was. De fratsen van die andere halve zool, Elonnetje Musk, zorgt ervoor dat ik steeds minder zin heb om op die grote X te tikken. Na een tijdje merk je dat je er niks aan mist ook. Maar goed, we hadden het over de Amerikaanse verkiezingen. Iemand waar ik af en toe mee samen werk is een aantal jaar terug me...
Een reactie posten
Meer lezen

#144 De mensheid zal nog van mij horen

Mag je een boek bejubelen alvorens je hem uitgelezen hebt? Ga het toch doen. In de podcast Radio Romano, een voortzetting van de Krokante Leesmap, werd het nieuwe boek van Joris van Casteren getipt. Bekend van titels als Lelystad, Het been in de IJssel en Het zusje van de bruid. De titel van dat boek over de man die jarenlang zijn overleden moeder in huis bewaarde heb ik zo snel niet paraat. Lelystad was een toffe leeservaring, kan niet anders zeggen. Zijn manier van schrijven - kort en afstandelijk en juist daardoor ironisch – trok me in een mum van tijd door dat hele boek heen. Van Casteren heeft een oog voor het menselijk tekort, en er is niets mooiers dan het menselijk tekort. Even zonder gekheid, de boeken van Van Casteren zijn niet enkel droog of grappig. Vaak juist een beetje luguber. Zoals Het been in de IJssel, wat gaat over, nou ja, een gevonden menselijk been in de IJssel. Dat boek is een zoektocht naar de eigenaar van dat been, wat hem uiteindelijk helemaal naar Duitsland l...
Een reactie posten
Meer lezen