Doorgaan naar hoofdcontent

#22 Merho en het oude ambacht

Merho stopt met striptekenen. Het kwam voorbij in een nieuwsoverzichtje en het trok mijn aandacht.

De naam Merho is in Nederland niet zo bekend. Toch is het één van de meest productiefste en bestverkochte stripauteurs in Vlaanderen. Zijn strip, de Kiekeboes, waarin het gezin van Marcel Kiekeboe centraal staat, wordt nog altijd bijzonder goed gelezen.

Het is jammer dat Merho nooit goed is doorgebroken in Nederland. Zijn strips zijn in de stijl van Suske en Wiske, waar hij begonnen is als tekenaar, maar dan volwassener en spannender. ´Het komt door de naam´, peinsde hij toen er eens naar gevraagd werd. De strip heette toen nog Kiekeboe, en dat klonk wat kinderachtig. Terwijl Merho naar eigen zeggen liefhebber is van de Nederlandse humor en zijn best gedaan heeft om de strip ook hier door te laten breken. Maar Nederland is nu eenmaal geen stripland.

Er is nog iets wat het spijtig maakt dat Merho ermee stopt. Hij was één van de laatste die het oude ambacht van strip maken nog goed in de vingers had. Hij had in de leer gezeten bij Willy Vandersteen, die hem leerde om zo snel mogelijk te werken. Als er een prentje was mislukt, of niet naar tevredenheid was getekend, moest hij gewoon doorwerken. Het dwong hem om zo efficiënt en goed mogelijk te tekenen. 

De laatste jaren werd de Kiekeboes, net als Suske en Wiske, vooral digitaal gemaakt. Digitaal werken is nu eenmaal goedkoper, werkt sneller en is voor uitgevers dus interessanter. Bijkomend voordeel is dat je, wanneer je digitaal werkt, elk foutje of slordigheidje kunt verbeteren.

En toch. Kijk naar de laatste uitgaves van Suske en Wiske, leg ze naast de albums van weleer en je mist toch iets. De lijnvoering is overal hetzelfde. De achtergronden zijn snel in elkaar gezet of worden simpelweg van prentje naar prentje gekopieerd, de figuren zitten niet lekker in hun vel, kortom, het oude ambacht is niet meer.

Juist wat stripverhalen zo bijzonder maakt.

 

Reacties

Populaire posts van deze blog

#53 Hompelvoet

In een van de eerste blogpost dit jaar schreef ik dat ik terug zou komen op wat ik vond van het boek De verworvenheden – of hoe je iemand wordt die ernaar verlangt op het eiland Hompelvoet te zijn. Het boek had ik voor mijn verjaardag gekregen en ik zag er naar uit om het te lezen, want ik had het ergens voorbij zien komen in een boekenrubriek en het had me nieuwsgierig gemaakt. En ondanks het mooie Engelse spreekwoord wat ik hier in het Nederlands zal tikken (want staak de verengelsing!), namelijk dat je een boek niet op zijn omslag moet beoordelen, trok dat kartonnen opdienblaadje me ontzettend aan. Ik had wat tijd nodig om over het boek na te denken. Dat doen weinig boeken. En de eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik er nog steeds niet uit ben wat ik ervan vind. Maar ja, is ergens iets van vinden per se noodzakelijk? Wanneer heb je pas echt iets over iets te zeggen? Dat vraag ik me steeds meer af na het lezen van het boek. Tijdens het lezen van het boek raakte ik wat geërgerd

All-you-can-eat restaurant

All-you-can-eat restaurants zijn een fenomeen. Ze bestaan nog niet zo heel lang in Nederland. Niet in zulke getale als tegenwoordig tenminste. Het concept is van een all-you-can-eat restaurant is vrij simpel. Je betaalt een relatief goedkoop bedrag en voor een paar uur mag je je helemaal uitleven op buffetten en wokgerechten. Zo heb je hier in de buurt een bekend all-you-can-eat restaurant in Emmeloord en in Kampen. Voor wie het allemaal niet gek genoeg kan zijn er ook speciale indoorhotels waar het de hele dag door genieten geblazen is. Voor mijn werk (gehandicaptenzorg) ben ik tot driemaal toe naar zo’n hotel geweest. Leuk voor de doelgroep. Voor mij elke keer een uitje naar een totaal andere wereld. Het geldt als het hoogtepunt van het jaar. Afgelopen zaterdag was ik niet met werk, maar met vrienden, naar een wokrestaurant. Ook zo’n all-you-can-eat concept. Iemand uit de groep wilde graag uit eten en omdat het dure tijden zijn, zochten we iets waar iedereen eten kon, maar wat even

#32 lieve mensen, drie tips

Lieve mensen, Ik probeer zo graag te snappen hoe dit zover heeft kunnen komen. Ik wil het waarom zo graag begrijpen. Vandaag heb ik me er stuk over lopen peinzen, maar ik kom er niet uit. Ik denk dat een poging tot het vinden van antwoorden ergens in de volgende drie aanbevelingen zit. Een luistertip, een leestip en een kijktip.  De luistertip:  De ongelooflijke Podcast met Arnon Grunberg https://open.spotify.com/episode/6SjqWYv2peLNwkWf6EVC1T?si=115090eb5c3d4083 De leestip:  De kijktip:  Persoonlijke tip:   Laat je niet gek maken. Blijf bij jezelf. Blijf omzien naar de ander. Heb lief.