JMZWAAN

De cadeaubon die ik afgelopen kerst had gekregen ligt al weken op de tafel. De zomer is bijna voorbij. Het wordt toch eens tijd dat ik er gebruik van ga maken. De waarde van de bon: tweemaal retourdienst met de veerboot van Urk naar Enkhuizen, met tweemaal koffie en gebak. Mijn vrienden hadden al dingen gepland, zo bleek uit rondvraag per whatsapp en ik besloot, al dan niet noodgedwongen, om zelfstandig op pad te gaan. In de ochtend pak ik mijn tas in met een e-book, schriftje en een vulpen. Ik zou van de dag een verslag maken, had ik mezelf voorgenomen. Het leek me een leuke schrijfoefening. Als ik kom aanfietsen blijken de meeste passagiers al aan boord te zitten. Ik geef mijn fiets af die voorop het dek wordt gestald. Iedereen zit buiten, op het achterdek. Ik ga binnen zitten met mijn rug naar het dek toe: wat moet ik alleen tussen al die andere mensen doen? Achter me klinken de geluiden van verwachting en spanning. De motor zal dadelijk starten en temeer dat moment dichterbij kom

Het is broeierig. Ik probeer ´s ochtends zoveel mogelijk te profiteren van de koele ochtendlucht. Met resultaat. Nadat mijn balkondeur een half uurtje heeft opengestaan is de tempratuur volgens mijn thermometer met zo´n anderhalve graad gezakt. Je merkt dat het al bijna eind augustus is. De avond valt wat vroeger in, de nachten zijn aangenamer en buiten is er niet meer echt sprake van hitte. Binnen wel. De warmte is naar binnen gekropen en zal er de komende tijd nog wel blijven. Broeierig dus. De hittegolf is weggewaaid, maar bij iedereen broeit het nog. Het is tekenend voor de stemming in het land. Het is een beetje alsof je op een mooie zomerdag op de dijk staat en de lucht plots zwaarder wordt, de vogels hun gezang staken en je boven het water een gitzwarte lucht ziet aan komen drijven. In de verte zie je de eerste bliksemschichten om zich heen schieten en je kunt twee dingen doen: hopen dat de bui aan je voorbijdrijft of maken dat je wegkomt. Een onweersstorm ontstaat niet zoma

Eindelijk! Het regent. Het zat al een paar dagen in de lucht, maar nu valt het dan toch. Heb net de voordeur opengezet en niet lang daarna was de thermometer al anderhalve graad gezakt. Je wilt niet weten hoe fijn dat is. De warmte is mijn appartement binnen gesluimerd en laat zich moeilijk weer verjagen. Maandagavond zat ik nietsvermoedend op de bank een boek te lezen. Ik had de voordeur en balkondeur opengezet in de hoop dat het een beetje door zou luchten. Toen ik even pauze nam van het leeswerk zat ik ineens oog in oog met de kat van de buren. Hij zat half onder mijn bank, met zijn kop op mij gericht stond ´ie me strak aan te kijken. Ik schrok me een ongeluk. Na een korte staredown wandelde het ding op zijn dode gemak weer naar buiten. Ik bleef achter op de bank met een kloppend hart. Gisteravond was er een BBQ aan boord van de Neeltje, het oude IJsselmeerkottertje van mijn vader. Anneke – vaste supper in dienst – en ik besloten om door middel van ons SUP-board aan te sluiten.

 Het is gek hoe je aan de warmte went. De eerste dagen merk je nog dat je lichaam werken moet om met de hitte om te gaan. Je wapent je ertegen door je ramen dicht te houden, een waaier aan te gooien, rustig aan te doen en vooral heel veel water te drinken. Je hoopt ergens dat het morgen minder warm zal zijn. Vanochtend werd ik wakker en besloot ik om me maar over te geven aan de warmte. De thermometer stond op zesentwintig graden, na het opengooien van de balkondeur zesentwintig-en-een-half. De buren reageren gemengd. De linkerbuur heeft er moeite mee en zit voortdurend plannen te maken hoe hij het beste de dag door komt zonder al te veel last te hebben van de zomerhitte. Mijn rechterbuurman neemt het ervan. Hij slaapt op zijn bank, de slaapkamer is te warm, maar gaat er regelmatig op uit. De natuur in, op zoek naar koele plekken. Gistermiddag ben ik na een Ginkiestocht naar het strand getrokken. Niet te doen. Het zand gloeiend heet, het strand een bakplaat. Mensen die zeggen dat ze

Het is nog maar een uurtje of negen in de ochtend, maar de zon beukt nu al op het raam van mijn slaapkamer en de warmte sluimert ongezien binnen. Mijn balkondeur heb ik maar opengegooid, daar is nu nog schaduw. De thermometer tikte gisteravond de zevenentwintig graden aan. Nu is dat gezakt naar vijfentwintig en een halve graad. Vandaag wordt het nog net iets warmer dan gisteren. Ik kwam uit een slaapdienst, moest door naar de volgende dienst en kon daarna naar het Oude Dorp voor een ginkiestocht. Een verjaardag van een mevrouw uit Tollebeek. Haar dochter had een high-tea georganiseerd met aansluitend een ginkiestocht. Van de hele groep gingen er uiteindelijk maar een stuk of zes mee. Te warm. En warm was het inderdaad. Boven aan de ‘ellege’ zagen we Urk in de zomer. Een blauw IJsselmeer, een zonovergoten strand vol mensen, in het water bootjes, kruisertjes en kottertjes voor anker en vooral veel mensen in het water, op zoek naar verkoeling. Zomerse geluiden – gelach van het strand, k

Ik heb een nieuwe manier bedacht om het dagboek beter te kunnen bijhouden, namelijk gewoon een dagboek bijhouden. Elke dag een pagina met simpele dingen. Wat is er in het nieuws? Wat lees ik op Twitter? Waar gaat het gesprek over in mijn dorp? Wat is het weer? Het lijkt me leuk en interessant om dat eens bij te houden. Dus om te beginnen: vandaag is de tweede warme dag van deze week. En het begin van een hittegolf. Het wordt boven de dertig graden vandaag. In mijn appartement is het nu – ik schrijf dit om 10:24 – ongeveer 25 graden. Dat is al behoorlijk warm, maar het voelt koeler. Vannacht heb ik een gebroken slaap gehad. Ik werd een aantal keer wakker, waarschijnlijk van de warmte, en toen ik niet meer verder slapen kon besloot ik om dan maar uit bed te stappen. Mijn buurman past een aantal weken op de hond van kennissen, die zelf op vakantie zijn. Hij maakt zich zorgen. Is het met die warmte nog wel uit te houden met zo’n beest? Daarbij, we zitten op de eerste verdieping van een a