Het is allemaal wat. Die stikstofcrisis. Met een opgerold supboard op de achterbank reed ik laatst door de Noordoospolder en Friesland. De dorpen Creil en Rutten zijn versierd met vlaggen. Op zich een feestelijk gezicht, ware het niet dat het allemaal omgekeerde Nederlandse vlaggen zijn. Ook veel trekkers en auto’s met rode boerensnotdoeken. Dat was nog niet zoveel te zien hier in de polder, vergeleken met de rest van het land. Friesland is een ander verhaal. Wanneer mijn moeder en ik in de auto zitten en Friesland binnenrijden, zeggen we altijd tegen elkaar: ‘Bijzonder he, je rijdt de polder uit en je bent ineens in een andere wereld’. Het inmiddels bijna een grap geworden, hoewel ons beide harten altijd weer een klein sprongetje maakt wanneer we het oude land binnenrijden. En het landschap veranderde inderdaad. Op vrijwel iedere brug of viaduct hing een protestvlag. In vele weilanden stonden borden met teksten als: ‘Friesland is mooi. Laten we het zo houden.’ Bij i