Het is gek hoe je aan de warmte went. De eerste dagen merk je nog dat je lichaam werken moet om met de hitte om te gaan. Je wapent je ertegen door je ramen dicht te houden, een waaier aan te gooien, rustig aan te doen en vooral heel veel water te drinken. Je hoopt ergens dat het morgen minder warm zal zijn. Vanochtend werd ik wakker en besloot ik om me maar over te geven aan de warmte. De thermometer stond op zesentwintig graden, na het opengooien van de balkondeur zesentwintig-en-een-half. De buren reageren gemengd. De linkerbuur heeft er moeite mee en zit voortdurend plannen te maken hoe hij het beste de dag door komt zonder al te veel last te hebben van de zomerhitte. Mijn rechterbuurman neemt het ervan. Hij slaapt op zijn bank, de slaapkamer is te warm, maar gaat er regelmatig op uit. De natuur in, op zoek naar koele plekken. Gistermiddag ben ik na een Ginkiestocht naar het strand getrokken. Niet te doen. Het zand gloeiend heet, het strand een bakplaat. Mensen die zeggen dat ze
Het is nog maar een uurtje of negen in de ochtend, maar de zon beukt nu al op het raam van mijn slaapkamer en de warmte sluimert ongezien binnen. Mijn balkondeur heb ik maar opengegooid, daar is nu nog schaduw. De thermometer tikte gisteravond de zevenentwintig graden aan. Nu is dat gezakt naar vijfentwintig en een halve graad. Vandaag wordt het nog net iets warmer dan gisteren. Ik kwam uit een slaapdienst, moest door naar de volgende dienst en kon daarna naar het Oude Dorp voor een ginkiestocht. Een verjaardag van een mevrouw uit Tollebeek. Haar dochter had een high-tea georganiseerd met aansluitend een ginkiestocht. Van de hele groep gingen er uiteindelijk maar een stuk of zes mee. Te warm. En warm was het inderdaad. Boven aan de ‘ellege’ zagen we Urk in de zomer. Een blauw IJsselmeer, een zonovergoten strand vol mensen, in het water bootjes, kruisertjes en kottertjes voor anker en vooral veel mensen in het water, op zoek naar verkoeling. Zomerse geluiden – gelach van het strand, k