Doorgaan naar hoofdcontent

#121 hondenhoop

Toen ik vanmiddag mijn werkplek verliet strompelde ik over het volgende:

Harmen Visserplein, Emmeloord

We zien hier een flinke bolus, waarschijnlijk het product van een hond, gedraaid op een grasperkje vlak voor de ingang van een werkplek voor mensen met een verstandelijke beperking. Tot zover de locatie en het probleem.

Wat in het oog springt is dat hartje, boven op een stokje. Dat is wat de aandacht trekt. De bolus, hoe omvangrijk hij dan ook is, zie je makkelijker over het hoofd. Door het hartje krijgt het meteen iets positiefs, iets gezelligs. Terwijl, aan het bijproduct van een viervoeter zit weinig gezelligs aan.

Dan dat vlaggetje. In een groene cirkel staat een poepende hond afgebeeld. Ik had voor de kleur rood gekozen, als ik diegene was die het geplaatst had. Groen is juist aanmoedigend. Het staat voor positiviteit. Voor eco en bio.  

Opruimen graag! Dat klinkt dan weer passief-agressief. Precies zoals bordjes en briefjes behoren te zijn. Netjes uitgevoerd.

Op de terugrit bleef ik me afvragen: wie zet zo’n bordje neer? Wie spoedt zich bij het treffen van een hondendrol huiswaarts om zo’n bordje op te halen? Wie steekt er moedwillig een stok in hondenpoep? Wat is dat voor type mens? Zou diegene ’s avonds nog komen controleren of het daadwerkelijk is opgeruimd?

En wat ik me afvraag: wat kost nu eigenlijk meer moeite? Om zo’n bordje neer te planten of om een boterhammenzakje te halen en de drol op te rapen?

Overigens voelde ik me niet geroepen om enige vorm van actie te ondernemen.

Hondenpoep, ellekelle


Reacties

Populaire posts van deze blog

#112 terug Europa in

In Europa – proloog Als ik de vraag zou krijgen welk boek hét beste geschiedenisboek ooit is, zou ik meteen naar de boekenkast lopen om er een dikke pil uit te pakken. Er bestaan zoveel mooie, goede en interessante geschiedenisboeken (en stripboeken), maar ééntje steekt daar toch wel echt met kop en schouders bovenuit. En het is dit jaar 20 jaar geleden dat het boek uitgebracht werd. Het beste geschiedenisboek ooit blijft, in mijn optiek, In Europa van Geert Mak. Europese Steinbeck Geert Mak is geen historicus, zoals hij dat zelf vaak op bescheiden toon benadrukt. Hij is een journalist. Maar dat juist die twee dingen, journalistiek en geschiedkunde, bijzonder goed samengaan, heeft Mak met zijn In Europa bewezen. Er is geen ander boek als dit boek. Het zijn twee reizen die Mak hier maakt: eentje door het Europa van 1999 en eentje door die hele akelige, spannende, bewonderingswaardige en dynamische twintigste eeuw. Hij liet zich er voor inspireren door John Steinbeck, een Amerika

#53 Hompelvoet

In een van de eerste blogpost dit jaar schreef ik dat ik terug zou komen op wat ik vond van het boek De verworvenheden – of hoe je iemand wordt die ernaar verlangt op het eiland Hompelvoet te zijn. Het boek had ik voor mijn verjaardag gekregen en ik zag er naar uit om het te lezen, want ik had het ergens voorbij zien komen in een boekenrubriek en het had me nieuwsgierig gemaakt. En ondanks het mooie Engelse spreekwoord wat ik hier in het Nederlands zal tikken (want staak de verengelsing!), namelijk dat je een boek niet op zijn omslag moet beoordelen, trok dat kartonnen opdienblaadje me ontzettend aan. Ik had wat tijd nodig om over het boek na te denken. Dat doen weinig boeken. En de eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik er nog steeds niet uit ben wat ik ervan vind. Maar ja, is ergens iets van vinden per se noodzakelijk? Wanneer heb je pas echt iets over iets te zeggen? Dat vraag ik me steeds meer af na het lezen van het boek. Tijdens het lezen van het boek raakte ik wat geërgerd

#42 tips voor je leesuitdaging

In navolging van een eerdere blogpost wil ik graag iets rechtzetten. Een readingchallenge, ik blijf zelf liever spreken van een leesuitdaging, is lang zo´n gek idee nog niet. Het is juist leuk en goed om jezelf een doel te stellen. En als je van nature geen lezer bent, maar er toch graag mee wil beginnen, dan is een uitdaging een hele mooie manier. Heb je ook als voornemen meer te gaan lezen? Begin dan met de onderstaande tips. Tip 1: zoek niet meteen boeken uit die 'je gelezen moet hebben’. Mensen die wat vaker een boek lezen kunnen soms dolenthousiast zijn wanneer ze net een goed boek uit hebben. Maar dat zijn mensen die vaak hun portie al gehad hebben en op zoek zijn naar hogere literatuur. Van die dikke pillen in romanvorm waarin de hoofdpersoon een diepgeworteld conflict met zichzelf ervaart en gebukt gaat onder de afwezigheid van een vaderfiguur ofzo. Saaai!  Lees gewoon lekker wat je interessant lijkt! Dat kunnen ook boeken zijn met kleine verhalen of een reisve