Doorgaan naar hoofdcontent

#247 Het beste broodje kebab van Emmeloord (1)

Samen met collega Willy stond ik eens op een regenachtige voorjaarmiddag onder de plastieken tentdoek van M&M grill in Emmeloord, een mobiele kebabzaak die iedere donderdag hongerige poldermonden voert. Rond het middaguur, kosteterstijd, werden we een beetje flauw, zoals dat heet. We waren toe aan iets hartigs.

De mobiele kebabzaak werd voorgesteld en ik reageerde er ietwat sceptisch op. ‘Die is heel goed!’, riep een andere collega. En toch, twijfel. Wie de broodjes van Dönerland gewend is laat zich niet snel meer overtuigen. Maar daar stonden we, en de goedgevulde broodjes – dat moet gezegd – vielen niet tegen.

‘Doen we de volgende keer Dönerland’ stelde collega Willy voor.
‘Ja, of een andere, eens kijken wat Emmeloord allemaal te bieden heeft,’ antwoordde ik met een volle mond.
‘Kunnen we er gelijk een vergelijkend warenonderzoek van maken.’

Het idee voor een geinig mini-projectje was geboren.

Op de eerste dag van een vrije week appte ik voor de gein het onderstaande:

Vergelijkend warenonderzoek ‘beste kebabbroodje van Emmeloord – en omstreken’

Het doel van dit onderzoek is om te ontdekken welke Emmeloordse kebabboer zich eigenaar mag noemen van het ‘beste broodje kebab van Emmeloord’.

Daarbij hanteren we de volgende criteria:

- de gehemeltetest: is ons gehemelte na het eten van het broodje nog heel? Hierbij wordt gekeken naar hoe vers het deeg is, maar hebben we ook oog voor de krokantheidsgehalte van het broodje.

- Vulling: worden de broodjes royaal gevuld? Welke groenten worden daarbij gebruikt? Durft de kebabboer in kwestie te experimenteren met zijn keuze voor groenten?

- vergaderingtest: durven we na het gebruik van een broodje kebab met knoflooksaus deel te nemen aan een vergadering? De versheid en smaakgehalte wordt getest door het panel, terwijl voor het geurgehalte een willekeurige collega wordt ingezet en we gebruik maken van diens objectieve ruikvermogen.

- ambiance: hoe is het gesteld met de ambiance van de kebabzaak? Heeft de kebabboer gekozen voor een puur zakelijke inrichting of ontdekken we iets van de zogenoemde kebabsfeer?

- prijs/kwaliteitverhouding: alle bovengenoemde punten vallen hierin samen. Kortom: is dit broodje kebab de moeite waard om je schoenen ervoor aan te trekken?

De (voorlopig onvrijwillige) deelnemers zijn:

- M&M multigrill dönerkebab
- Dönerland Emmeloord
- Grillroom Jeruzalem
- Taj Mahal
- er zit nog ergens een zaakje, vlak bij die ijskoningin. 

De panelleden zijn Willy van Urk en Jan Maarten Zwaan. Over de uitslag wordt niet gecorrespondeerd.

De eerste test

Wij zijn beide nog van voor het continurooster en werden in onze basisschooltijd om één uur naar huis gestuurd voor de kost. Tegen half één klinkt er steevast gerommel in het kantoortje, het middaguuralarm van de maag. De ‘vreemde’ collega’s hebben dan hun bammetje al achter de kiezen, maar voor ons, kinderen van de kosteterstijd, is een simpele boterham niet voldoende. We zijn altijd opzoek naar iets hartigs, iets extra’s. Een ‘vreemde’ collega zei laatst dat het altijd zo naar eten rook wanneer ‘wij Urkers’ aan het werk zijn. We kunnen er niets aan doen, zo zijn ze we nu eenmaal geprogrammeerd.

Afgelopen donderdag hadden we allebei niets mee. Een mooi moment om te beginnen aan ons onderzoek. Laat er nou op donderdagen de mobiele kebabzaak in Emmeloord-West staan, daar waar ons idee geboren is. Bij de mobiele kebabzaak zouden we ons onderzoek aftrappen.

Met een klembord en beoordelingsformulier liepen we naar de Europalaan. De kebabboer wist nog van niets, maar zijn broodjes zouden we met een scherp en onderzoekend oog beoordelen.

Tijd voor de eerste test van ons onderzoek.

Kebabzaak: M&M Multi Grill

De mobiele kebabzaak in Emmeloord-West.

De gehemeltetest:
Is het gehemelte nog heel? Hoe vers is het deeg? Is het broodje krokant?

Bij de eerste blik die we op het broodje wierpen, viel het ons op dat we te maken hadden met een broodje van flink formaat, die bruin was afgebakken en vakkundig was opengesneden. Het deeg was kruidig en zat bomvol smaak. Volledig in harmonie met het kebabsvlees. Zulke broodjes tref je niet vaak. Dit broodje nodigde uit om opgegeten te worden.

Omdat het broodje bij mij niet vlekkeloos door de gehemeltetest kwam, gaf ik een paar punten minder dan collega Willy.

Punten Willy: 8
Punten JM: 6,5

Motivatie: wel lekker smakelijk broodje. 

Vulling:
Is het broodje goed gevuld? Durft de kebabboer te experimenteren? Welke groenten worden gebruikt?

De salade was traditioneel: sla, komkommer en tomaat. ‘Ik ben halverwege het broodje en kom nu pas een stukje tomaat tegen,’ zei ik tegen collega Willy toen ik halverwege het broodje was en daar pas een stukje tomaat tegenkwam.
   Collega Willy: ‘De ijsbergsla steelt het toneel’.
   Dat was jammer. Van het beste broodje kebab in Emmeloord hadden we allebei toch iets meer durf verwacht als het op salade aankomt. Het dwong ons een puntje aftrek te geven.

De kebabboer was royaal geweest met zijn vlees, dat wel. We wisten het allebei te waarderen.

Punten Willy: 8
Punten JM: 8

Motivatie: standaard salade; tomaat, sla en komkommer. De sla speelt de hoofdrol. Royale hoeveelheid aan lekker vlees.

Een afbeelding die ons wist te bekoren.

Vergaderingstest:
Durven we na het broodje met knoflooksaus nog deel te nemen aan een vergadering?

‘Nee, absoluut niet,’ was het antwoord van Collega Willy.
‘Dan is het een goede knoflooksaus,’ antwoordde ik.
De saus was romig en smaakvol. Daar waren we allebei over eens. En de kebabboer had zich niet ingehouden bij het bereiden van de broodjes, dat vonden we sympathiek. Een royale hoeveelheid saus tref je zo weinig meer in de hedendaagse horeca. Nee, over de knoflooksaus niets dan lof. 

Een pepermuntje nadien is aangeraden. 

Punten Willy: 8
Punten JM: 8

Motivatie: wel erg lekker!

Domweg gelukkig in Emmeloord-West.

Ambiance:
Is er sprake van een zogenoemde kebabsfeer?  

We namen plek op een muurtje, onder de schaduw van begroeiing en keken uit op de vijver aan de Europalaan.

De kebabmobiel bracht vrolijkheid naar plein, vonden we, en het uitzicht was fenomenaal. Emmeloord is een groene stad en Emmeloord-West in het bijzonder is een toonbeeld van groen, - en kunstvoorziening in de openbare ruimte. Het zonnetje scheen, de vogeltjes floten. Dit moet zijn wat de plannenmakers van de Directie van de Wieringermeer ooit voor ogen hebben gehad.  

We waren het erover eens: deze kebabsfeer vind je nergens anders.

'Het tocht hier wel,' zei ik. 
'Dat is die pioniersgeest,' antwoordde collega Willy. 
We namen allebei nog een hap. 

Punten Willy: 9
Punten JM: 9

Motivatie: overtreft alle verwachtingen! Wel weersafhankelijk.

Emmeloord-West: een bos,- en lommerrijke omgeving. 

Prijs/kwaliteitsverhouding:

Is het broodje betaalbaar voor de gewone man? Is het broodje de moeite waard om de schoenen ervoor aan te trekken?

‘Wil je kaas?’ vroeg de jongen die ons hielp bij de bestelling. ‘Ja, doe maar,’ had ik geantwoord. De prijs voor een broodje kebab met kalf of kip: 7 euro.
Maar waarom kwam ik dan op 8 euro?
‘Dat is het plakje kaas,’ zei collega Willy.
‘Een hele euro voor een plakje kaas?’ bromde ik, ‘ongelooflijk’.
Het zijn dure tijden, ik weet het, en de middenstand moet ook maar zijn broek op zien te houden, toch voelt een volle euro voor een plak kaas iets te veel van het goede. Toch een puntje aftrek.

Punten Willy: 7
Punten JM: 7

Motivatie: zeker de moeite waard, prijs wel aan de hoge kant maar te rechtvaardigen.

Eindscore:

Collega Willy kwam uit op een totaal aan 40 punten. Ikzelf kwam uit op een totaal aan 38,5.

Als we het gemiddelde daarvan berekenen, komen we uit op een eindcijfer van 7,9.

Zeker geen misselijke score!

We feliciteren de sympathieke kebabboer van M&M Multi Grill met de uitslag van dit eerste onderzoek en kijken terug op een aangename kebabervaring.

Of ze zich eigenaar mogen noemen van het beste broodje kebab in Emmeloord, weten we pas aan het einde van de rit. De gunfactor hebben ze in ieder geval.

Met de broodjes, naast ons het klembord met het officiële beoordelingsformulier. Met de zoektocht naar het beste broodje kebab dien je niet lichtzinnig om te gaan. 


Reacties

Populaire posts van deze blog

#209 de Trumpweek

Een van de meest ingrijpende gebeurtenissen afgelopen week maakte nauwelijks indruk. Op mij noch op de mensen om me heen. Zelfs op sociale media is het behoorlijk rustig. In dat malle grote land is Donald Trump herkozen als president.    ‘Trump is weer president he,’ zei een collega terloops.    ‘Tsja, het is allemaal wat,’ antwoorde ik.    En daarmee was de bespreking van de verkiezingsnacht afgehandeld. Terwijl bij iedereen de alarmbellen af zou moeten gaan – Trump is een lont in een akelig gevaarlijk hoopje buskruit – gebeurt dat niet echt. Tenminste, ik heb het niet meegekregen. Misschien omdat mijn sociale-mediaconsumptie ook niet meer is wat het was. De fratsen van die andere halve zool, Elonnetje Musk, zorgt ervoor dat ik steeds minder zin heb om op die grote X te tikken. Na een tijdje merk je dat je er niks aan mist ook. Maar goed, we hadden het over de Amerikaanse verkiezingen. Iemand waar ik af en toe mee samen werk is een aantal jaar terug me...

#219 Ranking de logo's

Vanochtend hoorde ik onderweg naar werk in het nieuwsbulletin van Radio2 de ophef voorbijkomen over het nieuwe logo van de Gemeente Urk. Kom op jongens, het is toch een kostelijk plaatje?  Omdat de ambtenaren van de NOP weer aan het werk zijn gegaan, was het zoeken naar een plekje. Mijn Toyotaatje (de meeste Toyota's per inwoners!) parkeerde ik naast een busje van de gemeente. Pas toen viel het logo van de NOP mij op. Was ik al wel bekend mee natuurlijk, maar een mens kijkt nu eenmaal anders naar zaken als hij net uit een dorp vol ophef komt puffen. Laten we de logo's van de andere Flevolandse gemeenten eens van dichtbij bekijken. En laten we er meteen een ranglijstje van maken.  Gemeente Almere Slogan: Het kán in Almere! Het logo van de gemeente Almere springt meteen in het oog. Hier is groots uitgepakt. Er wordt ook prettig gespeeld met het perspectief, waardoor je pas na een tijdje kijken een grote A ontwaart. Groots, maar plat. Almere samengevat. Had wel wat meer creativit...

#208 De mensheid zal nog van mij horen

Mag je een boek bejubelen alvorens je hem uitgelezen hebt? Ga het toch doen. In de podcast Radio Romano, een voortzetting van de Krokante Leesmap, werd het nieuwe boek van Joris van Casteren getipt. Bekend van titels als Lelystad, Het been in de IJssel en Het zusje van de bruid. De titel van dat boek over de man die jarenlang zijn overleden moeder in huis bewaarde heb ik zo snel niet paraat. Lelystad was een toffe leeservaring, kan niet anders zeggen. Zijn manier van schrijven - kort en afstandelijk en juist daardoor ironisch – trok me in een mum van tijd door dat hele boek heen. Van Casteren heeft een oog voor het menselijk tekort, en er is niets mooiers dan het menselijk tekort. Even zonder gekheid, de boeken van Van Casteren zijn niet enkel droog of grappig. Vaak juist een beetje luguber. Zoals Het been in de IJssel, wat gaat over, nou ja, een gevonden menselijk been in de IJssel. Dat boek is een zoektocht naar de eigenaar van dat been, wat hem uiteindelijk helemaal naar Duitsland l...