JMZWAAN

Deze week verscheen in plaats van een aflevering over een historisch figuur een special van de podcast Geschiedenis Inside, waar Thomas van Luyn en Gijs van Engelen babbelen over hun favoriete historische film. De mensen op straat werden gevraagd: wat is jouw favoriete historische film? Mocht ikzelf zo’n microfoon onder mijn neus geduwd krijgen zou ik gaan voor Star Wars. Dat is immers a long time ago, in a galaxy far, far away… Flauw natuurlijk. De eerste film die in mijn gedachten schoot was Forrest Gump. Ook al draait de film om de fictieve gebeurtenissen van een fictief personage, is het tijdsbeeld zoals in de film wordt weergegeven bijzonder goed gedaan. Forrest struikelt van de ene historische gebeurtenis in de andere, zonder dat zelf door te hebben. Hij zet Elvis Presley aan tot zijn suggestieve bewegingen, breekt met een nietsvermoedend belletje het Watergateschandaal los en vindt per ongeluk de smiley uit. Van de Klu Klux Klan tot het oprichten van Apple, de hele naoorlo...

Vorige week kwamen twee geschiedenis, - en archeologieliefhebbers in de bibliotheek vertellen over hun passie: dingen uit de grond opgraven. De ene spreker houdt zich vooral op het droge, en heeft daar al veel interessants uit de keileembodem opgediept. De andere spreker trekt liever het water op. Vlak uit de kust van Urk, een ondiepte die De Vormt heet, ontdekte hij samen met zijn vrouw restanten uit vervlogen tijden. Stukjes servies die overboord gekieperd zijn, een oud scheepswrak, een drietal geglazuurde tegeltjes die overbleven van een transport over de Zuiderzee; de spreker sprak erover met een overtuigende hartstocht. Zijn vrouw sprong op een mooie dag, het water was uitzonderlijk helder, overboord en voelde iets opvallends onder haar voeten. Bleek een boomstronk te zijn. Lang verhaal kort: stukje afgezaagd, monster opgestuurd, wachten op het resultaat. De boomstronken op de bodem van het IJsselmeer zijn rond de 2000 jaar oud. (Even uit het blote hoofd hoor). De vondst b...

In de serie Toen werd nu bekijken verschillende bekende Nederlanders fragmenten uit het talrijke oeuvre van Van Kooten en de Bie. De laatste aflevering die ik zag, ging over een special die het tweetal ooit gemaakt heeft over privacy. De aflevering stamt uit ergens begin jaren 80, de overheid begon net met haar digitaliseringsslag, de burgers werden verplicht een identiteitskaart bij zich te dragen. De Bie vond het maar niks. Hij speelt een typetje van zichzelf, een bezorgde burger, die vraagtekens zet bij ontwikkelingen die ineens razendsnel lijken te gaan. Hij wil niet dat de politie zomaar om zijn legitimatie kan vragen, daar had zijn vader, zo’n veertig jaar daarvoor, nare herinneringen aan. Hij wil niet dat zijn naam en geboortedatum worden opgeslagen in een frituurcomputer bij het bestellen van een bakje friet, hij geeft valse gegevens op. Hij wil niet dat hij zomaar gefilmd wordt bij het binnenlopen van een willekeurige winkel, voortaan gaat hij met een handcamera op pad en ‘f...