Doorgaan naar hoofdcontent

#229 Favo Historische Film

Deze week verscheen in plaats van een aflevering over een historisch figuur een special van de podcast Geschiedenis Inside, waar Thomas van Luyn en Gijs van Engelen babbelen over hun favoriete historische film. De mensen op straat werden gevraagd: wat is jouw favoriete historische film?

Mocht ikzelf zo’n microfoon onder mijn neus geduwd krijgen zou ik gaan voor Star Wars. Dat is immers a long time ago, in a galaxy far, far away…

Flauw natuurlijk. De eerste film die in mijn gedachten schoot was Forrest Gump.

Ook al draait de film om de fictieve gebeurtenissen van een fictief personage, is het tijdsbeeld zoals in de film wordt weergegeven bijzonder goed gedaan. Forrest struikelt van de ene historische gebeurtenis in de andere, zonder dat zelf door te hebben. Hij zet Elvis Presley aan tot zijn suggestieve bewegingen, breekt met een nietsvermoedend belletje het Watergateschandaal los en vindt per ongeluk de smiley uit. Van de Klu Klux Klan tot het oprichten van Apple, de hele naoorlogse geschiedenis komt voorbij. Maar waar Forrest ook is, of wat hij ook meemaakt, hij blijft altijd denken aan dat ene meisje uit zijn jeugd.

En dat meisje, Jenny, zien we ook opgroeien door de tijdsperiodes mee, maar we zien vooral de schaduwkanten ervan. Ze is hippie en vredesactivist in de jaren 60, maar zit zelf in een gewelddadige relatie. Ze beleeft de wilde jaren 70 vol cocaïne, maar kruipt in een vreemdsoortige roes naar het randje van een balkon.

De film is als het ware een spiegelvertelling. Forrest blijft tegen de tijdsgeest in onveranderd, Jenny vlucht erin weg op zoek naar een andere versie van zichzelf.

Het is ook één van mijn favoriete films omdat ik - ben niet beroerd dat toe te geven - de film niet kan bekijken zonder ogen op sap.

Hoewel ze het technisch niet is, voelt Jenny toch een beetje als de slechterik van de film. Pas als haar dagen geteld zijn gunt ze Forrest haar genegenheid. Op dat moment bezit Forrest een landgoed, de aandelen van Apple en een garnalenimperium. Begrijp je?

En die goedzak maar rondrijden op zijn grasmaaier.

Afijn, Forrest Gump staat dus in het lijstje van mijn favoriete historische films. Welke staan bij jou op het lijstje?

Reacties

Populaire posts van deze blog

#209 de Trumpweek

Een van de meest ingrijpende gebeurtenissen afgelopen week maakte nauwelijks indruk. Op mij noch op de mensen om me heen. Zelfs op sociale media is het behoorlijk rustig. In dat malle grote land is Donald Trump herkozen als president.    ‘Trump is weer president he,’ zei een collega terloops.    ‘Tsja, het is allemaal wat,’ antwoorde ik.    En daarmee was de bespreking van de verkiezingsnacht afgehandeld. Terwijl bij iedereen de alarmbellen af zou moeten gaan – Trump is een lont in een akelig gevaarlijk hoopje buskruit – gebeurt dat niet echt. Tenminste, ik heb het niet meegekregen. Misschien omdat mijn sociale-mediaconsumptie ook niet meer is wat het was. De fratsen van die andere halve zool, Elonnetje Musk, zorgt ervoor dat ik steeds minder zin heb om op die grote X te tikken. Na een tijdje merk je dat je er niks aan mist ook. Maar goed, we hadden het over de Amerikaanse verkiezingen. Iemand waar ik af en toe mee samen werk is een aantal jaar terug me...

#219 Ranking de logo's

Vanochtend hoorde ik onderweg naar werk in het nieuwsbulletin van Radio2 de ophef voorbijkomen over het nieuwe logo van de Gemeente Urk. Kom op jongens, het is toch een kostelijk plaatje?  Omdat de ambtenaren van de NOP weer aan het werk zijn gegaan, was het zoeken naar een plekje. Mijn Toyotaatje (de meeste Toyota's per inwoners!) parkeerde ik naast een busje van de gemeente. Pas toen viel het logo van de NOP mij op. Was ik al wel bekend mee natuurlijk, maar een mens kijkt nu eenmaal anders naar zaken als hij net uit een dorp vol ophef komt puffen. Laten we de logo's van de andere Flevolandse gemeenten eens van dichtbij bekijken. En laten we er meteen een ranglijstje van maken.  Gemeente Almere Slogan: Het kán in Almere! Het logo van de gemeente Almere springt meteen in het oog. Hier is groots uitgepakt. Er wordt ook prettig gespeeld met het perspectief, waardoor je pas na een tijdje kijken een grote A ontwaart. Groots, maar plat. Almere samengevat. Had wel wat meer creativit...

#208 De mensheid zal nog van mij horen

Mag je een boek bejubelen alvorens je hem uitgelezen hebt? Ga het toch doen. In de podcast Radio Romano, een voortzetting van de Krokante Leesmap, werd het nieuwe boek van Joris van Casteren getipt. Bekend van titels als Lelystad, Het been in de IJssel en Het zusje van de bruid. De titel van dat boek over de man die jarenlang zijn overleden moeder in huis bewaarde heb ik zo snel niet paraat. Lelystad was een toffe leeservaring, kan niet anders zeggen. Zijn manier van schrijven - kort en afstandelijk en juist daardoor ironisch – trok me in een mum van tijd door dat hele boek heen. Van Casteren heeft een oog voor het menselijk tekort, en er is niets mooiers dan het menselijk tekort. Even zonder gekheid, de boeken van Van Casteren zijn niet enkel droog of grappig. Vaak juist een beetje luguber. Zoals Het been in de IJssel, wat gaat over, nou ja, een gevonden menselijk been in de IJssel. Dat boek is een zoektocht naar de eigenaar van dat been, wat hem uiteindelijk helemaal naar Duitsland l...