Een aantal jaar terug was er plotseling een nieuwe rage onder Urker jongens: de barbier. Overal doken plaatjes op van jongens met kaalgeschoren kruinen en wattenstaafjes in hun neus. Ze reden ervoor naar Emmeloord, of zelfs naar Lemmer. De laatste jaren schoten de barbiers, of haarsnijders, wortel op Urk en zijn de barbieren talrijk. Omdat ik afgelopen weekend een bruiloft had en ik ook wel eens hip voor de dag wilde komen, besloot ik om zo'n barbershop eens binnen te stappen. Mijn keuze was die in het Oude Dorp, tegenover de scheepswerf.
Ik trof een barbier, een oude man en een vrouw, die de dochter bleek te zijn. In de lederen bank nam ik naast haar plaats en ik nam de zaak in me op. Tegenover me zag ik een wand, met naast spiegels en planken met haarproducten, allerlei lijstjes met foto's van het oude Urk. Kinderen in koddige klederdracht, een bottertje in de haven, een wasvrouw onder de vuurtoren; precies zoals we het oude eiland kennen en zo graag levend houden met Urk in wintersferen en Urkerdag.
Het meest opvallende: een foto van de Jachin Boaz kerk. Hét icoon van Protestantse orthodoxie.
'Wat een leuke foto's,' zei ik tegen de vrouw.
'Inderdaad. Leuk hoor. Waar heb je die vandaan?' vroeg de vrouw aan de barbier.
De barbier keek op van zijn klant en haalde zijn schouders op. 'Oh gewoon, van het internet'.
Toen ik zelf aan de beurt was en plaats nam in de stoel, had ik kans om de foto's eens van dichtbij te bekijken. Ik vroeg me af of de barbier, van Midden-Oosterse komaf, eigenlijk wel een idee had van welke kerk hier op zijn wand hing. Het was eigenlijk niet eens zo gek. Aan de wand hing ons erfgoed. Dat waar we trots op zijn en zo graag in ere houden. Dat we laten zien aan buitenstaanders, aan zogenoemde vreemden. Gaan we eigenlijk zelf niet zo om met ons verleden en identiteit? Dat wat we mooi vinden inlijsten en ophangen, zodat iedereen kan zien: dit zijn wij.
Maar ik vroeg me ook af - als we zo'n fotowand als symbool voor onze identiteit nemen - of er ruimte is voor Urkers om iets nieuws op te hangen. Voor jongeren die misschien een andere invulling geven aan het begrip identiteit. En, is er op zo'n wand ook plek voor nieuwe Urkers?
Reacties
Een reactie posten