Omdat ik gaandeweg geleerd heb dat er niets zo fijn is dan van je af te schrijven, probeer ik zo en nu een dan een stukje te plaatsen over Stoptober. Ik wil graag meedoen en van het roken af. Nu klinkt dat simpel – doe het gewoon! – maar ik merk dat ik het zwaarder vind dan de vorige keer.
Schrijven is vaak ontdekken. Ontdekken
waarom je iets doet, of waarom je wat van iets vindt. Zo probeer ik in deze
reeks te ontdekken hoe het is om van een vast patroon af te stappen, afscheid
te nemen van een hobby waar je graag van af wilt, maar tegelijk ook weer
niet.
Ik sloot gisteren af met de verslaving en beloningssysteem die zoveel rokers kennen. Je hele dag plan je in rondom de sigaret. Dat begint al bij het opstaan. Nadat ik me aangekleed heb, en meestal neem ik daar niet eens meer de moeite voor, stap ik het balkon op met een kopje koffie en een sigaret. Ik merkte zaterdag, toen ik een poging deed de dag te starten zonder gerook, ik dacht: wat moet ik nu gaan doen? Die sigaret is zo’n vast gegeven geworden dat je je niet eens meer kunt inbeelden hoe het zonder zou zijn.
Dan even douchen, daarna een sigaret.
De afwas wegwerken, daarna een sigaret. De was in de wasmachine doen, daarna
een sigaret. Duurt het nog even voordat het klaar is? Sigaret. De was ophangen,
daarna jezelf trakteren op een sigaret.
Van rookmoment naar rookmoment. De dag beginnen met een
sigaret en afsluiten met een sigaret.
Reacties
Een reactie posten