Van een eindelijk zomers Urk vertrokken we naar het broeierige Schiphol. Men zegt dat vliegreizen fijn zijn omdat je zo snel op je bestemming bent. Maar al waren we aan onze reis naar Lissabon – zo’n twee uur en drie kwartier vliegen – al gauw negen volle uren kwijt.
Zuster was zo lief ons een lift te geven naar Station Lelystad. Eigenaardig eigenlijk, bedacht ik me op de weg er naar toe, dat veel van mijn tripjes naar ’s werelds mooiste steden (Boedapest, Praag en Rome) hier hun aanvang vinden. En er ook vaak eindigen.
Toen we de vertrekhal uitstapte schenen de laatste broeierige stralen zonlicht op onze wangen. We duiken een metro in, trokken naar de stad, waar we nog op zoek moesten naar de Airbnb die we gehuurd hadden. Terwijl we ondergronds waren viel de avond over de stap. En toen we eenmaal de winderige tunnels verlieten stapten we de eerste de beste Kebapzaak binnen. Niet de beste keuze voor een stad als Lissabon. Maar reizen maakt nu eenmaal hongerig.
Reacties
Een reactie posten