Doorgaan naar hoofdcontent

#52 Hoe Urkers in Egmond kwamen en een Egmonder op Urk

De Telegraaf, 6 september 1932

Op maandagavond 5 september 1932 kwam een Urker Botter in moeilijkheden voor de kust van Egmond aan Zee. Er was een lek ontstaan in het schip en hoewel er een pomp aan boord was bleek die niet in staat het water weg te pompen.

Hoe het lek kon ontstaan is onduidelijk, het was een nazomerse septemberdag. Stormachtig was het niet, er stond een matige wind uit het zuid-zuid-westen. Niet bepaald ingrediënten voor een perfect storm.

De schipper wist, samen met de andere twee bemanningsleden aan boord, de botter aan het strand te krijgen. Maar toen waren ze er nog niet.

Het was pas tot een bewoner van Egmond de boel in de gaten kreeg en alarm sloeg. Hij baande zich een weg door de branding en wist het schip te bereiken. Er is me verteld dat een van de bemanningsleden alles verloren had, niets meer om het lijf had, behalve één klomp. Dat is mondelinge overlevering, niet volledig betrouwbaar, maar voor het verhaal komt het goed uit.

De kustwacht werd ingeschakeld, de botter verder aan wal getrokken. De vissers konden aan land.

De Urker vissers werden door de Egmonder naar een hotel gewezen, waar ze de nacht hebben doorgebracht. Hij hielp ze aan droge kleding. 

De botter kon, zo bleek in de ochtend, afgeschreven worden. Er viel niets meer van te redden. Een flinke tegenvaller voor de schipper.

Tot zover het Egmondse avontuur voor de Urker vissers, maar voor de Egmonder, hij wist dat toen nog zelf niet, zou het een begin van een Urker avontuur zijn.

In die tijd zou de Egmonder, zelf visser van beroep, verslingerd raken aan een Urker dienstmeisje die werkzaam was in een koloniehuis. Hoe de toekomst voor de twee eruit zou zien was één groot vraagteken. Zou het Urker dienstmeisje aan de walle blijven plakken? Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak was het antwoord helder: ze zouden naar Urk, waar het relatief veilig was.

Ruim een halve eeuw later zou een kleindochter van de gestrande Urker visser – die met één klomp – trouwen met een kleinzoon van de behulpzame Egmonder.

Mijn vader en mijn moeder.

PS Meer weten over de visser (Klaas van Urk) en zijn vrouw Mariap? Bas Visscher heeft daar eens een boeiende lezing over gehouden. 

Reacties

Populaire posts van deze blog

#53 Hompelvoet

In een van de eerste blogpost dit jaar schreef ik dat ik terug zou komen op wat ik vond van het boek De verworvenheden – of hoe je iemand wordt die ernaar verlangt op het eiland Hompelvoet te zijn. Het boek had ik voor mijn verjaardag gekregen en ik zag er naar uit om het te lezen, want ik had het ergens voorbij zien komen in een boekenrubriek en het had me nieuwsgierig gemaakt. En ondanks het mooie Engelse spreekwoord wat ik hier in het Nederlands zal tikken (want staak de verengelsing!), namelijk dat je een boek niet op zijn omslag moet beoordelen, trok dat kartonnen opdienblaadje me ontzettend aan. Ik had wat tijd nodig om over het boek na te denken. Dat doen weinig boeken. En de eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik er nog steeds niet uit ben wat ik ervan vind. Maar ja, is ergens iets van vinden per se noodzakelijk? Wanneer heb je pas echt iets over iets te zeggen? Dat vraag ik me steeds meer af na het lezen van het boek. Tijdens het lezen van het boek raakte ik wat geërgerd

All-you-can-eat restaurant

All-you-can-eat restaurants zijn een fenomeen. Ze bestaan nog niet zo heel lang in Nederland. Niet in zulke getale als tegenwoordig tenminste. Het concept is van een all-you-can-eat restaurant is vrij simpel. Je betaalt een relatief goedkoop bedrag en voor een paar uur mag je je helemaal uitleven op buffetten en wokgerechten. Zo heb je hier in de buurt een bekend all-you-can-eat restaurant in Emmeloord en in Kampen. Voor wie het allemaal niet gek genoeg kan zijn er ook speciale indoorhotels waar het de hele dag door genieten geblazen is. Voor mijn werk (gehandicaptenzorg) ben ik tot driemaal toe naar zo’n hotel geweest. Leuk voor de doelgroep. Voor mij elke keer een uitje naar een totaal andere wereld. Het geldt als het hoogtepunt van het jaar. Afgelopen zaterdag was ik niet met werk, maar met vrienden, naar een wokrestaurant. Ook zo’n all-you-can-eat concept. Iemand uit de groep wilde graag uit eten en omdat het dure tijden zijn, zochten we iets waar iedereen eten kon, maar wat even

#32 lieve mensen, drie tips

Lieve mensen, Ik probeer zo graag te snappen hoe dit zover heeft kunnen komen. Ik wil het waarom zo graag begrijpen. Vandaag heb ik me er stuk over lopen peinzen, maar ik kom er niet uit. Ik denk dat een poging tot het vinden van antwoorden ergens in de volgende drie aanbevelingen zit. Een luistertip, een leestip en een kijktip.  De luistertip:  De ongelooflijke Podcast met Arnon Grunberg https://open.spotify.com/episode/6SjqWYv2peLNwkWf6EVC1T?si=115090eb5c3d4083 De leestip:  De kijktip:  Persoonlijke tip:   Laat je niet gek maken. Blijf bij jezelf. Blijf omzien naar de ander. Heb lief.