Doorgaan naar hoofdcontent

#102 Prins Anjer


Op de bovenstaande foto zie je niemand minder dan Indiana Jones in de openingsscène van The Temple of Doom, samen met Willy Scot, een personage dat geheel gillend door de film rent.

Wat opvalt aan die foto is dat Indiana Jones’ uiterlijk anders is dan je van hem gewend bent. Indiana is een actiefiguur, met opengescheurde overhemden en een cowboyhoed. Hier zien we hem in een keurige witte smoking met daarop een knalrode anjer vastgepind. En dat klopt: Steven Spielberg bracht met de openingsscène van The Temple of Doom een hommage aan de James Bond films.

Ook James Bond, de vertolking van Sean Connery althans, droeg een witte smoking met rode anjer. Dat is niet zomaar een hersenspinsel geweest van Ian Flemming, de schrijver van de spionromans. Flemming was ten tijde van de Tweede Wereld oorlog zelf een geheim agent. Hij voerde verschillende missies uit en werkte mee aan diverse operaties, die hij later prettig verwerkte in boeken als Goldeneye.

Eén missie tijdens de oorlog was om bevriend raken met een figuur die zich in Londen ophield. Hij stond aan hun kant, had hij gezegd, maar goed, slechts een aantal jaar voor de oorlog was hij nog lid geweest van een nare partij en was het clublied nog gezongen op zijn bruiloft. Was diegene echt wel zo zuiver als hij deed voorkomen?

Flemming kon er zijn vinger niet opleggen. Hij was charmant en goedspraaks, dat zeker. Maar toch zat er ergens een duister randje aan de man. In de lobby van het hotel waar hij verbleef dronken ze in de avond martini’s. De bekeerde Duitser bestelde ze geschud, niet geroerd. Op zijn jasje had hij een verse anjer gespeld.

Niemand minder dan onze eigen Prins Bernhard.


Vooruit, nog een feitje dan: de schurk en tegenpool van James Bond in Thunderball draagt de naam Count Lippe. En zeg nou zelf: een leukere schurk kun je je niet wensen. 

 

Reacties

Populaire posts van deze blog

#53 Hompelvoet

In een van de eerste blogpost dit jaar schreef ik dat ik terug zou komen op wat ik vond van het boek De verworvenheden – of hoe je iemand wordt die ernaar verlangt op het eiland Hompelvoet te zijn. Het boek had ik voor mijn verjaardag gekregen en ik zag er naar uit om het te lezen, want ik had het ergens voorbij zien komen in een boekenrubriek en het had me nieuwsgierig gemaakt. En ondanks het mooie Engelse spreekwoord wat ik hier in het Nederlands zal tikken (want staak de verengelsing!), namelijk dat je een boek niet op zijn omslag moet beoordelen, trok dat kartonnen opdienblaadje me ontzettend aan. Ik had wat tijd nodig om over het boek na te denken. Dat doen weinig boeken. En de eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik er nog steeds niet uit ben wat ik ervan vind. Maar ja, is ergens iets van vinden per se noodzakelijk? Wanneer heb je pas echt iets over iets te zeggen? Dat vraag ik me steeds meer af na het lezen van het boek. Tijdens het lezen van het boek raakte ik wat geërgerd

All-you-can-eat restaurant

All-you-can-eat restaurants zijn een fenomeen. Ze bestaan nog niet zo heel lang in Nederland. Niet in zulke getale als tegenwoordig tenminste. Het concept is van een all-you-can-eat restaurant is vrij simpel. Je betaalt een relatief goedkoop bedrag en voor een paar uur mag je je helemaal uitleven op buffetten en wokgerechten. Zo heb je hier in de buurt een bekend all-you-can-eat restaurant in Emmeloord en in Kampen. Voor wie het allemaal niet gek genoeg kan zijn er ook speciale indoorhotels waar het de hele dag door genieten geblazen is. Voor mijn werk (gehandicaptenzorg) ben ik tot driemaal toe naar zo’n hotel geweest. Leuk voor de doelgroep. Voor mij elke keer een uitje naar een totaal andere wereld. Het geldt als het hoogtepunt van het jaar. Afgelopen zaterdag was ik niet met werk, maar met vrienden, naar een wokrestaurant. Ook zo’n all-you-can-eat concept. Iemand uit de groep wilde graag uit eten en omdat het dure tijden zijn, zochten we iets waar iedereen eten kon, maar wat even

#32 lieve mensen, drie tips

Lieve mensen, Ik probeer zo graag te snappen hoe dit zover heeft kunnen komen. Ik wil het waarom zo graag begrijpen. Vandaag heb ik me er stuk over lopen peinzen, maar ik kom er niet uit. Ik denk dat een poging tot het vinden van antwoorden ergens in de volgende drie aanbevelingen zit. Een luistertip, een leestip en een kijktip.  De luistertip:  De ongelooflijke Podcast met Arnon Grunberg https://open.spotify.com/episode/6SjqWYv2peLNwkWf6EVC1T?si=115090eb5c3d4083 De leestip:  De kijktip:  Persoonlijke tip:   Laat je niet gek maken. Blijf bij jezelf. Blijf omzien naar de ander. Heb lief.