Doorgaan naar hoofdcontent

#92 kwartaalrapportage

Begin dit jaar schreef ik over de Hebban Challenge. Dat vond ik eigenlijk toch wel een geinig idee en daarom had ik de Hebban app gedownload en de uitdaging op actief gezet. Omdat we nu alweer in eind maart zitten (watgaatdetijdtochsnelistochnietnormaal) is het tijd om te kijken wat ik in die eerste maanden gelezen heb. Scheelt weer een lijst maken aan het einde van het jaar, wat rest is knip en plakwerk.

Afijn, hieronder op volgorde van lezen:

De verworvenheden: of hoe je iemand wordt die ernaar verlangt op het eiland Hompelvoet te zijn – Jan van Tienen

Interessant en origineel boek dat zich niet in een paar zinnen laat uitleggen. Zelfhulpboek over hoe je iemand kunt worden die ernaar verlangt op het eiland Hompelvoet te zijn? Had er al wat over getikt.

De Hoge Bergen van Portugal – Yann Martel

Dit boek bevat een soort drieluik dat een overkoepelend thema heeft. Het speelt zich af op drie momenten in de 20e eeuw, is knap geschreven en laat je heel even in de hoge bergen van Portugal zijn. Let op: er zit magisch realisme in. Daar moet je van houden, maar ik kan je verzekeren dat juist dat hoofdstuk het meest echte is wat ik ooit gelezen heb. Het overkoepelende thema? Lees lekker zelf. Ook hier over getikt.

Nomen est Omen – Bart Funnekotter

Een leuk en fraai vormgegeven boekje van Bart Funnekotter. In een rubriek van NRC onderzocht hij hoe historische figuren aan hun bijnamen kwamen. Daarbij speelt een merkwaardige samenloop van de geschiedenis vaak een rol. Over Vlaardingse toiletmoorden, waanzinnige Ibrahims (in dat Ottomaanse Rijk waren ze ook niet zo makkelijk hoor) en Vaticaanse intriges. Leuke, korte en behapbare stukjes. Bovendien prettig opgeschreven. Meer hier.

Bezeten Stad – Stephen King

Mijn eerste King! En wat een boek om mee te beginnen. Dit was pas zijn tweede gepubliceerde roman, maar volgens mij ook meteen één van zijn spannendste. De schrijver Ben Mears trekt terug naar zijn geboorteplaats, een rustig stadje in Maine, om een boek te schrijven. Maar hij is niet de enige nieuwkomer. Dit boek is een antwoord op de vraag: wat als Dracula naar Amerika zou komen? En King heeft daar een voortreffelijk spannend antwoord op gegeven. Tijdens het lezen van dit boek werden de nachten korter en het verlangen om pagina’s om te slaan groter. Een echte nagelbijter. Dit boek was het eerste in het genre dat ik las en ik wist niet dat het zo leuk kon zijn. Meer hier.

Over Leven en Schrijven – Stephen King

De man die zoveel boeken en verhalen op zijn naam heeft staan heeft vast wel iets zinnigs te zeggen over schrijven, dacht ik, en ik nam dit boekje mee uit de bibliotheek. Het eerste gedeelte gaat over zijn jeugd en leven, het tweede gedeelte over het schrijverschap. Het is geen cursus of workshop, maar King vertelt gewoon over hoe hij schrijft en wat volgens hem een schrijver een tot een goede schrijver maakt. Als je meer wilt weten over het leven van de thrillerauteur en zelf iets met schrijven wil gaan doen is dit een mooi boekje om eens te lezen.

Uitdaging

In de Hebban app kun je bijhouden welke boeken je gelezen hebt, welke boeken je nu leest en welke boeken je nog wil gaan lezen. Reuze handig. Eigenlijk had ik verwacht dat ik meer titels had gelezen, zo voelde het tenminste, maar het zijn dus maar vijf boeken. Nu rekent Hebban voor zijn uitdaging 12 boeken per jaar, dus 1 per maand en in dat opzicht valt het dan weer mee: ik zit zelfs bijna op de helft. Lezen gaat ook met golfbewegingen, zul je vast herkennen, je hebt weken waarin je amper een boek kunt wegleggen en weken waarin je nauwelijks een boek aanraakt. Gelukkig heb ik nog een stapeltje liggen.

Reeds begonnen

Zo ben ik begonnen in November van Thomas Olde Heuvelt, een beetje de Nederlandse Stephen King – zo mag hij heus wel genoemd worden. Maar het is een dikke pil en ik ben even op zoek naar iets anders dan nagelbijten.

Het eerste hoofdstuk van Het Perenlied, van Joost Oomen, was origineel en ik zou best verder willen lezen, maar het is net even te… te wat eigenlijk? Te maf misschien? In het eerste hoofdstuk lees je over de verwekking van de bietenprinses, doordat een rouwende man per ongeluk in een pan met bieten ejaculeert. Ja, daar moet je ook maar net voor in de stemming zijn hoor.

In een kringloopwinkel vond ik een pocketuitgave van Het Dolhuis van Boudewijn Büch. In de openingsscène zit een jongetje met een oude vrouw in een trein, op weg naar een gekkenhuis, maar dat weet het jongetje dan nog niet. Van alle drie de boeken die vechten om gelezen te worden, wint deze. Zal ook wel komen door Büch met zijn, zoals Adelheid Roosen hem ooit toebeet, botte harses.

De readingchallenge leesuitdaging woekert lekker voort!


Nog een filmpje voor de leuk: 


 

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

#145 de Trumpweek

Een van de meest ingrijpende gebeurtenissen afgelopen week maakte nauwelijks indruk. Op mij noch op de mensen om me heen. Zelfs op sociale media is het behoorlijk rustig. In dat malle grote land is Donald Trump herkozen als president.    ‘Trump is weer president he,’ zei een collega terloops.    ‘Tsja, het is allemaal wat,’ antwoorde ik.    En daarmee was de bespreking van de verkiezingsnacht afgehandeld. Terwijl bij iedereen de alarmbellen af zou moeten gaan – Trump is een lont in een akelig gevaarlijk hoopje buskruit – gebeurt dat niet echt. Tenminste, ik heb het niet meegekregen. Misschien omdat mijn sociale-mediaconsumptie ook niet meer is wat het was. De fratsen van die andere halve zool, Elonnetje Musk, zorgt ervoor dat ik steeds minder zin heb om op die grote X te tikken. Na een tijdje merk je dat je er niks aan mist ook. Maar goed, we hadden het over de Amerikaanse verkiezingen. Iemand waar ik af en toe mee samen werk is een aantal jaar terug me...
Een reactie posten
Meer lezen

#144 De mensheid zal nog van mij horen

Mag je een boek bejubelen alvorens je hem uitgelezen hebt? Ga het toch doen. In de podcast Radio Romano, een voortzetting van de Krokante Leesmap, werd het nieuwe boek van Joris van Casteren getipt. Bekend van titels als Lelystad, Het been in de IJssel en Het zusje van de bruid. De titel van dat boek over de man die jarenlang zijn overleden moeder in huis bewaarde heb ik zo snel niet paraat. Lelystad was een toffe leeservaring, kan niet anders zeggen. Zijn manier van schrijven - kort en afstandelijk en juist daardoor ironisch – trok me in een mum van tijd door dat hele boek heen. Van Casteren heeft een oog voor het menselijk tekort, en er is niets mooiers dan het menselijk tekort. Even zonder gekheid, de boeken van Van Casteren zijn niet enkel droog of grappig. Vaak juist een beetje luguber. Zoals Het been in de IJssel, wat gaat over, nou ja, een gevonden menselijk been in de IJssel. Dat boek is een zoektocht naar de eigenaar van dat been, wat hem uiteindelijk helemaal naar Duitsland l...
Een reactie posten
Meer lezen

#149 Ranking De Efteling

Na 29 jaren in dit leven heb ik afgelopen week De Efteling mogen bezoeken. Wat een ervaring. Wat een vreugde. Een lichtpuntje in deze donkere dagen. Een goede vriend nam me mee omdat hij niet kon geloven dat ik er nog nimmer was geweest, daarbij keek hij met medelijden uit zijn ogen. Omdat het de Winterefteling betrof en het relatief rustig was in het park, konden we bijna alle attracties bezoeken. En die ga je dan toch vergelijken met elkaar. Hieronder een ranglijst van de bezochte attracties. Fata Morgana Neerlands Pirates of the Caribbean , maar dan met Midden-Oosters/Arabisch thema. Geweldig, kan niet anders zeggen. Aankleding is goed, muziek is goed, sfeer is goed. De animatronics zijn een beetje gedateerd, maar goed, dat is juist de charme. De attractie gaat evengoed ook al een goede 45 jaar mee. Die enorme Djinn is indrukwekkend en in het laatste gedeelte waan je je echt in Indiana Jones and the Tempel of Doom . Dit is pret zoals je die in een pretpark beleven wilt. 9/10 D...
Een reactie posten
Meer lezen