Doorgaan naar hoofdcontent

#262 Het beste broodje kebab van Emmeloord (2)

Na de aangename kennismaking met het broodjesaanbod van M&M Grill, de mobiele kebabzaak in Emmeloord-West, was het tijd om de Lange Nering in te trekken. Daar, tussen al die bedrijvigheid die de winkelstraat zo kenmerkt, zit de kebabzaak Dönerland. Sinds jaar en dag een gevestigde naam in de Noordoostpolder en zelfs daarbuiten.

We hadden ons er helemaal op voorbereid: een blanco beoordelingsformulier in het klembord, de veters goed gestrikt en de haren op de kam. Daar gingen we, met maar één vraag in het achterhoofd die onuitgesproken was gebleven die ochtend, maar waar we eindelijk een antwoord op zouden vinden. Weet het broodje kebab van Dönerland het broodje van M&M Grill te overtreffen?

Collega Willy in de Lange Nering, een uitnodigende omgeving

Dit is het tweede deel in de zoektocht naar het beste broodje kebab in Emmeloord. Het eerste deel vind je hier

De eerste test (met sambal)

Bij Dönerland waan je ook echt in een dönerland. Dit is een soort kebabzaak die kan rekenen op een aangenaam warm plekje in mijn hart. Het patroon van de behangvellen correspondeert niet met elkaar, de lampionnetjes hebben nog nooit gebrand en het digitale menu op het breedbeeldscherm is niet altijd te raadplegen. Op een fatsoenlijk mens zouden al deze zaken mogelijk een onbetrouwbare indruk kunnen geven, maar na de eerste ontmoeting met de uitbaters weet je: ik zit hier goed. Ik voel mij hier thuis. Ik weet mij hier geborgen.

Van dit alles probeerde ik collega Willy te overtuigen voor aanvang van de test. ‘We moeten wel een beetje objectief blijven he?’, wees ze me op zachte wijze terecht. Helemaal goed. We zijn hier tenslotte om te onderzoeken welke kebabzaak zich eigenaar van het beste broodje kebab van Emmeloord mag noemen en een zekere objectiviteit is daarbij geboden.

De uitbater van de zaak heette ons hartelijk welkom. We bestelden onze broodjes. Eentje mét ui (Willy) en eentje zonder ui (mezelf).
‘Ga maar lekker zitten hoor,’ zei de kebabboer en fluitend ging hij aan de slag.
‘Ook sambal op de broodjes?’ klonk het vanuit de keuken. ‘Doe maar!’ riepen wij terug.

De broodjes werden aan tafel gebracht (servicepuntje) en discreet schoven wij ons beoordelingsformulier onder de tafel.

We zien hier twee blije bibliotheekmedewerkers, met twee broodjes döner kebab en het beroemde oriëntaalse behang op de achtergrond.

Gehemeltetest:

Is het gehemelte nog heel? Hoe vers is het deeg? Is het broodje krokant?

Na de vorige test bij M&M Grill, die kebab in kruidige broodjes schept, moesten wij even wennen aan dit broodje. Dit deeg was niet gekruid. Maar: het broodje was krokant genoeg voor een fijne beet en het deeg aan de binnenkant was vers, zonder klef te zijn. In een broodje lag een passievolle ambachtelijkheid verscholen en zoiets hadden wij beiden al lang niet meer geproefd. Beider gehemeltes doorstonden ongeschonden de test.

Cijfer Willy: 9
Cijfer JM: 9

Motivatie: Lekker zacht en vers broodje, maar deeg had iets kruidiger mogen zijn.

Vulling:

Is het broodje goed gevuld? Durft de kebabboer in kwestie te experimenteren? Welke groenten worden gebruikt?

Een klassieke vulling zoals we van kundige kebabzaken gewend zijn: sla, tomaat, komkommer en ui. Het broodje was gevuld met een royale portie vlees en wordt dan ook uitgeserveerd met een houten lepeltje. Dat is niet onnodig. Eerst dien je wat reepjes vlees weg te prikken en dan kan het grote happen beginnen. Het vlees, vers en kruidig, getuigt van diezelfde ambachtelijkheid.

De knoflooksaus (komen we zo nog op) was vers, maar ook de sambal wordt vers gemaakt en was pittiger dan ons lief is. Hoe dol we ook zijn op döner kebab, we blijven aardappeleters van oorsprong. De sambal drukte een flinke stempel op het broodje en dwong ons tot een puntje aftrek.

Cijfer Willy: 7
Cijfer JM: 7,5

Motivatie: Pluspunt voor de vulling van het broodje. Bijna té goed. Niet geschikt voor date. Minpunt voor de sambal, die is helaas té overheersend. 

Het broodje van bovenaf gefotografeerd. Op de achtergrond de gezelligheid van de Emmeloordse donderdagmarkt.

Vergaderingstest:

Durven we na het broodje met knoflooksaus nog deel te nemen aan een vergadering?

‘Nee, dat niet’, zei collega Willy die al begon te googelen voor een handzame reistandenborstel. Maar, vonden we allebei, dan is het wel een goede saus.

Een bijzonder fijne eigenschap van de kebabeigenaar is om een fles mee te geven als een klant daarom vraagt. Geen probleem, je mag zoveel nemen als je wilt. Dit stukje service is zeldzaam in de tegenwoordige horeca, waar een druppel mayonaise in een kartonnen houdertje door moet gaan voor een ‘portie saus’. Dat terzijde.

Hoewel wij geen gebruik hebben gemaakt van deze service, vonden we een pluspuntje toch op zijn plaats.

Cijfer Willy: 8,5
Cijfer JM: 9

Motivatie: Nee, dat durven wij niet en we raden aan om een tandenborstel mee naar werk te nemen. De mogelijkheid voor extra saus zien wij als een hartelijk pluspunt.

Ambiance:

Is er sprake van een zogenoemde kebabsfeer?

Zoals eerder al benoemd: ja, hier tref je de kebabsfeer. We aten onze broodjes trouwens buiten op een bankje, met zicht op de kebabzaak en bijhorend terras. Ook daar kwam de kebabsfeer uitstekend tot uiting.

Cijfer Willy: 10
Cijfer JM: 10

Motivatie: De lampionnetjes dragen bij aan een gezellige, bijna oriëntaalse sfeer die ons absoluut wist te bekoren. De niet met elkaar corresponderende behangstroken dragen met al hun koddigheid bij aan een ultieme kebabsfeer.

Prijs/kwaliteitverhouding:

Is het broodje betaalbaar voor de gewone man? Is het broodje de moeite waard om de schoenen ervoor aan te trekken?

Voor een broodje kebab bij Dönerland betaal je 8 euro.
Dat is ietsjes meer dan bij M&M Grill, waar je je tanden voor 7 euro in een kebabbroodje mag zetten. Maar, voor dat geld heb je wel een lekker broodje én je zit droog.

Cijfer Willy: 6,5
Cijfer JM: 7

Motivatie: De lat ligt hoog, maar de kwaliteit maakt veel goed.

Eindscore

Collega Willy kwam uit op een totaal aan 41 punten. Ikzelf kwam uit op een totaal aan 42,5 punten. Als wij daar het gemiddelde van berekenen komen we uit op een gemiddelde van 8.4.

Nabeschouwing

‘Eigenlijk toch zonde van de sambal hé?’ vroeg collega Willy toen we weer achter de computers waren gekropen en een andere collega al opzichtig rond had gesnoven.
‘Het broodje kwam zo eigenlijk niet helemaal tot zijn recht’, antwoordde ik.
‘Voor het beste resultaat moeten hem eigenlijk nog een keer testen, maar dan zonder sambal’, stelde collega Willy voor.

Een paar weken later, toen het rooster het toeliet, stapten we opnieuw moedig richting de Lange Nering.

De tweede test (zonder sambal)

Gehemeltetest:

Is het gehemelte nog heel? Hoe vers is het deeg? Is het broodje krokant?

Na de eerste happen maakte de opwinding plek voor een lichte teleurstelling. Dit was niet het broodje zoals wij die vorige keer hadden gegeten. Minder knapperig, wat minder het wow-gevoel, wat minder alles. We waren iets ná lunchtijd vertrokken, had dat er misschien mee te maken?

Cijfer Willy: 7
Cijfer JM: 7,5

Motivatie: Niks geen last, maar de krokantheid is afwezig. Broodje voelt klein beetje klef. Minder vers dan we verwacht hadden.

Vulling:

Is het broodje goed gevuld? Durft de kebabboer in kwestie te experimenteren? Welke groenten worden gebruikt?

Ook op dit gebied was iets dat wij mistte. De rijkelijke smaakbeleving voelde nu wat ‘plat’. Misschien had de kebabeigenaar zijn dag niet. Moet kunnen. Hebben we allemaal wel eens, nietwaar?

Cijfer Willy: 7,5
Cijfer JM: 7,5

Motivatie: Klassieke vulling: sla, tomaat, ui en komkommer. Verder doet de smaak wat ‘plat’ aan. Verder goed gevuld, met degelijk vlees.

Op het bankje met de 'platte' broodjes.

Vergaderingstest:

Durven we na het broodje met knoflooksaus nog deel te nemen aan een vergadering?

Zie test met sambal.

Cijfer Willy: 8
Cijfer JM: 8

Motivatie: De saus is wederom vers en dat proef je! En alweer een pluspunt voor de mogelijkheid tot extra saus. Die service mag beloond worden.

Ambiance:

Is er sprake van een zogenoemde kebabsfeer?

Zie eerste test.

Cijfer Willy: 9,5
Cijfer JM: 10

Motivatie: De Lange Nering op donderdag: we vallen met onze neus in de boter! Het terras heeft de juiste sfeer. Alleen de asbak mist.

 

De kebabsfeer in de Lange Nering.

Eindscore:

Collega Willy kwam voor deze tweede test uit op een totaal van 39 punten. Ikzelf kwam uit op een totaal van 40,5. Als we daar het gemiddelde van berekenen komen we uit op een totaal van 7,95. Dat ronden wij natuurlijk af naar 8, want wij zijn de beroerdste niet.

Als wij dan het gemiddelde nemen van de test mét sambal (8,4) en de test zonder sambal, komen we uit op een eindscore van 8,2.

Zeker geen misselijke score! We kijken terug op een fijne kebabervaring en feliciteren Dönerland met het behalen van de (voorlopige) eerste plek in de strijd om het beste broodje kebab van Emmeloord.

Welke kebabzaak hierna bezocht wordt is nog niet duidelijk. De zaken die nog op het lijstje staan: Taj Mahal en Grillroom Jeruzalem. Binnenkort weten we meer.

De tussenstand

1. Dönerland (8,2)
2. M&M Grill (7,9)

Reacties

Populaire posts van deze blog

#209 de Trumpweek

Een van de meest ingrijpende gebeurtenissen afgelopen week maakte nauwelijks indruk. Op mij noch op de mensen om me heen. Zelfs op sociale media is het behoorlijk rustig. In dat malle grote land is Donald Trump herkozen als president.    ‘Trump is weer president he,’ zei een collega terloops.    ‘Tsja, het is allemaal wat,’ antwoorde ik.    En daarmee was de bespreking van de verkiezingsnacht afgehandeld. Terwijl bij iedereen de alarmbellen af zou moeten gaan – Trump is een lont in een akelig gevaarlijk hoopje buskruit – gebeurt dat niet echt. Tenminste, ik heb het niet meegekregen. Misschien omdat mijn sociale-mediaconsumptie ook niet meer is wat het was. De fratsen van die andere halve zool, Elonnetje Musk, zorgt ervoor dat ik steeds minder zin heb om op die grote X te tikken. Na een tijdje merk je dat je er niks aan mist ook. Maar goed, we hadden het over de Amerikaanse verkiezingen. Iemand waar ik af en toe mee samen werk is een aantal jaar terug me...

#219 Ranking de logo's

Vanochtend hoorde ik onderweg naar werk in het nieuwsbulletin van Radio2 de ophef voorbijkomen over het nieuwe logo van de Gemeente Urk. Kom op jongens, het is toch een kostelijk plaatje?  Omdat de ambtenaren van de NOP weer aan het werk zijn gegaan, was het zoeken naar een plekje. Mijn Toyotaatje (de meeste Toyota's per inwoners!) parkeerde ik naast een busje van de gemeente. Pas toen viel het logo van de NOP mij op. Was ik al wel bekend mee natuurlijk, maar een mens kijkt nu eenmaal anders naar zaken als hij net uit een dorp vol ophef komt puffen. Laten we de logo's van de andere Flevolandse gemeenten eens van dichtbij bekijken. En laten we er meteen een ranglijstje van maken.  Gemeente Almere Slogan: Het kán in Almere! Het logo van de gemeente Almere springt meteen in het oog. Hier is groots uitgepakt. Er wordt ook prettig gespeeld met het perspectief, waardoor je pas na een tijdje kijken een grote A ontwaart. Groots, maar plat. Almere samengevat. Had wel wat meer creativit...

#208 De mensheid zal nog van mij horen

Mag je een boek bejubelen alvorens je hem uitgelezen hebt? Ga het toch doen. In de podcast Radio Romano, een voortzetting van de Krokante Leesmap, werd het nieuwe boek van Joris van Casteren getipt. Bekend van titels als Lelystad, Het been in de IJssel en Het zusje van de bruid. De titel van dat boek over de man die jarenlang zijn overleden moeder in huis bewaarde heb ik zo snel niet paraat. Lelystad was een toffe leeservaring, kan niet anders zeggen. Zijn manier van schrijven - kort en afstandelijk en juist daardoor ironisch – trok me in een mum van tijd door dat hele boek heen. Van Casteren heeft een oog voor het menselijk tekort, en er is niets mooiers dan het menselijk tekort. Even zonder gekheid, de boeken van Van Casteren zijn niet enkel droog of grappig. Vaak juist een beetje luguber. Zoals Het been in de IJssel, wat gaat over, nou ja, een gevonden menselijk been in de IJssel. Dat boek is een zoektocht naar de eigenaar van dat been, wat hem uiteindelijk helemaal naar Duitsland l...