Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

#291 De vrijheid van Lea Ypi

Wat heeft een leeg colablikje met een roos erin te maken met de geschiedenis van Albanië? Schrijfster Lea Ypi legt het in haar boek Vrij , met als ondertitel ‘opgroeien aan het einde van de geschiedenis’ allemaal uit. Van Albanië wist ik helemaal niet zoveel. Ik wist bijvoorbeeld niet dat het een premier had die zichzelf tot koning heeft gekroond, ik wist evenmin dat een fascistisch Italië in april 1939 Albanië binnenviel en dat koning Zog met de staatskas onder de arm de benen nam. Dat het land daarna in de greep kwam van het socialisme, maar brak met Joegoslavië, de Sovjet-Unie en China, omdat die te soft werden bevonden, was mij allemaal onbekend. Albanië kent een merkwaardige geschiedenis en bijzondere positie binnen de Balkan, zoals de Balkan een bijzondere positie in Europa inneemt. Voor een lange tijd bleef Albanië een eiland met landgrenzen. Merkwaardig eigenlijk, dat de Italiaanse invasie van Albanië nauwelijks plaats inneemt binnen ons collectieve geheugen, en we de Duits...
Recente posts

#290 Nederland Zingt is Nederland Zingt niet meer

Joop van den Ende had een advertentie geplaatst om ‘wakker te worden’. De Publieke Omroep dreigt gesloopt te worden door machtige bedrijven uit China en Amerika, en in eigen land door de ‘populistische kletspraat’ van onder meer de PVV en Geert Wilders. Van een discussie tussen de mediaproducent en voormalig PVV-kamerlid Fleur Agema zag ik een fragment voorbijkomen in de feed. Agema had heel veel mensen op straat gesproken. Dat waren allemaal nette, belezen en bereisde mensen. En allemaal herkenden ze zich niet meer in de NPO. Op een zeker moment wierp Van den Ende tegen dat de NPO programma’s biedt met goede journalistiek, kunst en cultuur, programma’s die belangrijk zijn, maar zullen verdwijnen als de NPO wordt opgedoekt. Als voorbeeld noemde hij een boekenprogramma en Nederland Zingt op de zaterdagavond. Maar wacht eens even, ik herken me ook helemaal niet meer in Nederland Zingt! Dat was altijd een kostelijk uurtje op de zaterdagavond, die ik graag thuis doorbracht voordat ...

#289 De geschiedenis achter spreekwoorden

Amsterdam bestaat dit jaar 750 jaar. In de ontstaansgeschiedenis van de stad zitten prachtige verhalen. Verhalen waar we een aantal spreekwoorden en gezegden aan over hebben gehouden. Zoals bijvoorbeeld Tegen de Bierkaai vechten . Amsterdam was al vroeg een handelsstad. In de middeleeuwen werd bij gebrek aan schoon drinkwater vaak bier gedronken. Maar ook om bier te kunnen brouwen heb je schoon water nodig. Er werd daarom bier uit Duitsland geïmporteerd, wat in Amsterdam aan wal gebracht werd aan de Bierkade. Tegenwoordig de Oudezijds Voorburgwal. In de negentiende eeuw was het bij wijze van volksvermaak gebruikelijk dat verschillende knokploegen uit verschillende buurten met elkaar op de vuist gingen. Altijd aardig, een potje knokken. Maar de tegen de mannen van de Bierkade was geen beginnen aan. Die strijd verloor je bij voorbaat. En dat is precies wat het spreekwoord vandaag de dag nog betekent. Een ander spreekwoord, Je ergens met een jantje-van-leiden vanaf maken , komt ook ...

#288 Kwartaalrapportage VII

Oi, oi, oi. Is het zomaar alweer oktober. Wat gaat de tijd toch ongelooflijk snel. Niet normaal. Hups, daar gaan we die wintermaanden weer in. Hieronder wat boeken die ik de afgelopen drie maanden gelezen heb. Misschien zit er wel een leuk boek voor je tussen. Kun je fijn lezen. Lekker op de bank. Onder een kleedje. Misschien een kopje winterthee erbij. Of een stevige borrel, mag ook. Dat laat ik allemaal lekker aan jou. Vreemde tekeningen - Utesku De Japanse schrijver Utesku blijkt een internetsensatie te zijn. Eerder had hij al spannende horrorverhalen online gepubliceerd. Vreemde tekeningen is zijn debuut in boekvorm. Voor het gemak is het boek voor verschijning al in 30 talen vertaald. Het boek bevat een viertal verhalen die allemaal draaien om ‘vreemde’ tekeningen, die ieder op zich een overhangend verhaal vertellen. Als lezer mag je lekker meepuzzelen. Reuzeaardig natuurlijk, maar halverwege het boek heb je het puzzeltje al wel gelegd. De titel van het boek en de cover me...

#287 Een heerlijke middag

Bij binnenkomst mochten we kiezen uit een oranje of geel kaartje. Personeelsdag. En personeelsdagen zijn niet compleet zonder workshops. Ik nam een kaartje van het oranje stapeltje. De workshop die bij het kaartje hoorde: Vurig Verbinden . In de kas van het restaurant werd de cursus gegeven door een vlotte jongedame, die er helemaal voor uit Utrecht was gekomen. Voor een opdracht had ze op tafels tientallen kaartjes uitgestald, met abstracte illustraties en stockfoto’s erop, waar we eentje uit moesten kiezen. Daarna moest er een andere deelnemer gezocht worden. Eentje zou vertellen over het kaartje en waarom hij die had uitgezocht, de ander moest ‘echt’ luisteren. De cursusleidster had eerder gezegd dat ‘echt’ luisteren voor mensen ‘het moeilijkste is om te doen’. Ik pikte een kaartje met daarop een getekende trein, duidelijk aan het rijden door een landschap. In ieder raampje van de wagon was een ander landschap te zien, van gebergte tot een stadsjungle. Een kaartje met spookjes...

#286 Gezellig tegengif

Op internet zag ik een oproep voor de lezersmars voorbijkomen, een ‘symbolisch weerwoord van boekenliefhebbers tegen censuur, autocratie en andere ondemocratische bewegingen die overal ter wereld opduiken’. Na de mars, zo las ik op de site , zouden de deelnemers gelijktijdig voorlezen uit een meegebracht favoriet boek, waardoor er een ‘kakofonie’ zou oprijzen ‘uit al die verschillende kelen en boeken’. Dat zou dan symbool staan voor de ‘krachtige stem van de literatuur’. Het was jammer dat ik een zaterdagdienst had. De mars en in het bijzonder de kakofonie leek me geinig om bij te wonen. In de avond – vrienden waren afwezig of hadden andere afspraken – lag ik onderuitgezakt in de bank televisie te kijken zoals je dat tegenwoordig doet; met de smartphone voor de neus. Bij het avondnieuws viel het woord ‘demonstratie’, en ik verruilde het kleine scherm voor het grote. De kakofonie! De eerste gedachte: dat is raar uit de hand gelopen. Waren dit die brave boekenlezers? Pas een pa...

#285 Frituurdroom

Laten we afspreken dat ieder mens er zijn eigen dromen op na houdt, hoe groots en onwaarschijnlijk die ook mogen zijn en dat geen enkele droom te grotesk of belachelijk is om serieus genomen te worden. Goed. Het idee spookt al maanden door mijn hoofd. En het lijkt me fantastisch. Het is een huwelijk tussen twee passies. Boeken en de frituurcultuur. Het kind uit dat huwelijk: een literaire snackbar.   Niet wegklikken. Laat het me de droom in grove lijnen schetsen. Hoe gaaf zou het zijn als er een plek is waar je kunt lezen én snacken? Waar je naast een frietje misschien ook een goed boek kunt afhalen? Waar boven de damp van een verse frikandel ideeën en boekentips kunnen worden uitgewisseld? Aan wanden met van die viezige bruine jaren-70 tegeltjes zouden planken vol boeken staan. Iedere gast mag zich vrij voelen rond te neuzen en met een boek aan een tafeltje te zitten. Op voorwaarde dat hij wat bestelt, natuurlijk. In de avond zou er in de literaire snackbar lezingen ...