Er zijn van die klusjes waar je weken of zelfs maanden tegen aan kunt hikken. Opruimen bijvoorbeeld. Hoe aangenaam de zelfvoldaanheid na afloop ook mag voelen, het blijft een weinig inspirerende activiteit. Naast de dagelijkse en wekelijkse opruim- en schoonmaakactiviteiten, zoals afwassen en stofzuigen en de boel een beetje knaphouden, zijn er van die klusjes die maar blijven liggen. Waar je eerst moed voor verzamelen moet. Waar je dagenlang tegenaan kijkt. En dan ineens, als bij een blikseminslag aan heldere hemel, begin je eraan. De specifieke klus: het opruimen van de boekenkast. Het ging niet meer. Of er zou een kast bij moeten komen, of er zou een stapel boeken weg moeten. Ik besloot te gaan voor de laatstgenoemde optie. Boeken die er al langer dan jaar aanwezig maar nog nooit gelezen waren moesten eraan geloven. Een Star Wars Serie. Niet doorheen te komen. Hopen dat het de toetsing van de Waypoint doorstaat. Weg ermee. Claudia de Brei met een geit. Was een ooit een cad...
Ieder mens kent zo zijn eigen rituelen in de decembermaand. Sinterklaassurprises maken, kerstbomen optuigen, stemlijstjes maken met je favoriete muziek; je kent het wel. Sommige van die rituelen hangen samen met herinneringen en nostalgische gevoelens. Zo neurie ik nog altijd wat nummers van Een boom vol liedjes , dé kerst-cd van Elly en Rikkert, bij het optuigen van de kerstboom. Op het particuliere decemberrituelenlijstje staan nog wel meer dingen, maar één ding daarvan is kuieren. Kerstkuieren. Bij voorkeur op z’n Urkers: met de auto. Het doel: de meest uitbundige kerstverlichting vinden. Het mag wanstaltig zijn. Genieten juist. Ooit reden we na een etentje met een volle auto vanuit Kampen terug naar Urk. Omdat we rubbernekken toen nog geinig vonden, besloten we bij Nagele af te slaan om te zien hoe het dorp en haar bewoners de kerstverlichting hadden georganiseerd. Nagele stelde niet teleur en een nieuwe decembertraditie was geboren. Bij de tweejaarlijkse lichtjesroute d...