Vijf jaar bloggen

Laatst zat ik wat door mijn oude blogposten te scrollen en ontdekte ik dat de eerste blogpost werd geplaatst in september 2017. Deze pagina bestaat nu dus vijf jaar. Vijf jaar schrijf ik blogstukjes en het lijkt me een goed moment om eens te reflecteren. Want waarom blog ik eigenlijk? Waarom ben ik ooit begonnen en voor wie doe ik het eigenlijk? 

Verteldrang
Dit is niet mijn eerste blog. Hiervoor heb ik er een stuk of drie gehad. Allemaal in de vergetelheid geraakt, of ontoegankelijk geworden omdat ik na verloop van tijd het wachtwoord vergat. Bij deze blog slaag ik er wel in om het te onderhouden. Maar waarom heb ik ooit besloten een blog te starten?

Het heeft denk ik van doen met de drang om iets te maken. Dat begon al vroeg met stripverhaaltjes tekenen, korte verhaaltjes schrijven, filmpjes in elkaar zetten, etc. Niets is fijner om vorm te geven aan een idee dat in je hoofd zit, eraan te boetseren en te kneden en het ten slotte te verwerken tot een product. Of het nu een artikel voor een blog is, of gewoon een striptekening op een papier. Drang om van iets van binnen naar buiten te brengen is er altijd al geweest en ik denk dat veel creatieve mensen dat zullen herkennen. 

Bloggen blijkt een mooie manier om iets van jezelf te delen. Hoewel dat niet de hoofdreden is om te bloggen. Het gaat vooral om het maken. Een blog is een stukje internet dat helemaal van jou is, wat je kan indelen en vormgeven zoals je dat zelf wil en waarop je vrij bent om te schrijven. 

Schrijven is nog geen bloggen
Schrijven is dus iets wat ik graag doe, maar waar ik pas sinds vijf jaar actief mee bezig ben. Vorig jaar besloot ik om een cursus creatief schrijven te volgen, omdat ik vond dat alles wel naar een hoger niveau getild kon worden. De eerste opdracht was om een schrijversdagboek bij te houden. Elke dag drie pagina's voltikken. Dat mocht van alles zijn, boodschappenlijstjes, een gemoedstoestand, gebeurtenissen van een dag en niet zelden monde zulke stukjes tekst uit in scenes van verhaal, of columns en inderdaad: een blogpost. 

Door elke dag een stukje te schrijven ontdek je hoe je schrijft, wat je schrijft en waarom je schrijft. Je ontdekt hoe je een zin nét even iets beter kunt laten lopen, of hoe je een boodschap nét even iets beter neerzet. En je leert dat een column een andere toon vraagt dan bijvoorbeeld een stukje over geschiedenis of een reisverslag. Welke woorden kies je, hoe zet je ze neer, hoe deel je je tekst in, allemaal dingen waar je mee aan het puzzelen kunt en als je dat maar vaak genoeg doet zul je zien dat je jezelf blijft ontwikkelen. 

En als je dan eenmaal genoeg zelfvertrouwen kan vinden om het te delen, is een blog daar een mooie plek voor.

Niche
Bloggen is eigenlijk iets ouderwets. Een goede vijftien tot tien jaar geleden had bijna iedereen die veel op internet was een persoonlijk blog, tegenwoordig is daar nog maar een handjevol van over. De blogs die nu nog onderhouden worden zijn vooral, net als de rest van het internet, commercieel geworden. Eén van de tips voor beginnende bloggers die ik vaak tegenkwam was dan ook om een niche te kiezen, om zo veel bezoekers naar je blog te trekken. Maar ik heb geen niche. Deze blog is een stukje van mezelf op internet en daar wil ik graag kwijt wat ik zelf wil. Dat kan dus een stukje over geschiedenis zijn, een mening over iets of gewoon een stukje uit mijn dagboek. Het kan zijn dat doordat ik dus over verschillende dingen schrijf de blog een beetje rommelig overkomt, maar goed, dat is nu eenmaal hoe ik ben. 

Bezoekers
Over bezoekersaantallen betreft: het is natuurlijk leuk als je blog gelezen wordt. En feedback is altijd leuk om te krijgen, of die nu positief of opbouwend is. Maar, ik schrijf niet voor bezoekersaantallen. In de eerste plek schrijf ik gewoon voor mezelf en voor het plezier. Toen ik begon met het bijhouden van dat dagboek merkte ik pas dat schrijven kan werken als uitlaatklep. Niets voor niets bestaat de uitdrukking ‘van je af schrijven’. Het helpt om je hoofd leeg te maken, maar ook om te ontdekken wat je te vertellen hebt, en waarom je wat van iets vindt. Soms zie ik iets waarbij ik een mening heb, en in plaats die zomaar de wereld in te slingeren op bijvoorbeeld Twitter, vind ik het fijner om er over te schrijven. Niet zelden ben ik bezig en denk ik gaandeweg: och, waar maak ik me eigenlijk druk om? Bloggen helpt enorm relativerend en ik kan het iedere twitteraar warm aanbevelen. 

Tot slot:
Bloggen is ontdekken. Ontdekken wat je bezighoudt, ontdekken wat en vooral waarom je over iets vindt en vooral een fijne schrijfoefening. 

Gaandeweg het bloggen begin ik steeds meer mijn eigen stem te ontdekken. Het gaf me een fijne hobby om uit te oefenen, en tegelijkertijd zelfvertrouwen om te delen. 

Op naar de volgende vijf jaar!