Doorgaan naar hoofdcontent

#5 Valentijnsdag

Vandaag is het Valentijnsdag. Zonder precies te weten waarom voel ik weerzin tegen deze dag. Misschien is het omdat het de laatste jaren een steeds meer verplicht karakter heeft gekregen, waardoor ik nu het gevoel heb iets te missen als ik er niet aan doe. Misschien is het dat ik me vandaag nadrukkelijk vrijgezel voel. Kan ook hoor.

In het boekje waar ik elke dag drie pagina´s schrijf begon ik zomaar neer te pennen dat ik vandaag eens extra lief voor mezelf zou zijn. Dat ik de afwas zou doen en zou stofzuigen en dan hardop dingen zou zeggen als: ‘lekker bezig’ en ‘wat doe je het toch goed’. En dan vanavond na het werk kaarsjes aansteken, op de bank ploffen en mezelf voor de gelegenheid eens toestaan de benen op de tafel te leggen. Misschien een doosje bonbons erbij.

Dat zou ik hier kunnen plaatsen, maar het is balorig en het riekt naar zelfbeklag.

In plaats daarvan zocht ik wat informatie over de figuur Valentijn, de naamdrager van de hele toestand. Blijken er wel vier verschillende personen te zijn geweest aan wie Valentijnsdag kan worden toegeschreven. De bekendste van het viertal is Valentinus van Rome. Een Romeinse priester die in 269 omkwam tijdens de christenvervolgingen.

In die tijd mochten Romeinen niet met Christenen trouwen. Valentinus vond de liefde zwaarder wegen dan de wetten van de keizer en trouwde een Romeinse soldaat met een Christelijk meisje. Steeds meer mensen zochten de priester op om in het huwelijksbootje te stappen, totdat het keizer Claudius ter ore kwam. Hij liet Valentinus oppakken, martelen en op 14 februari executeren. Kop eraf.

Of het nu allemaal op waarheid berust is of niet, van het hele verhaal blijven een aantal dingen me bij. Het is soms goed om te bedenken dat christenen ooit een vervolgde minderheid waren. In het oude Rome mocht je niet zomaar trouwen of andere dingen doen die we nu doodnormaal vinden. Of toch niet voor iedereen?

Liefde weegt zwaarder dan de wetten van de keizer.

Op de dag van plastic rozen, glitterkaartjes en geknutselde romantiek zowaar een boodschap waarmee we vooruit kunnen.


 


Reacties

Populaire posts van deze blog

#53 Hompelvoet

In een van de eerste blogpost dit jaar schreef ik dat ik terug zou komen op wat ik vond van het boek De verworvenheden – of hoe je iemand wordt die ernaar verlangt op het eiland Hompelvoet te zijn. Het boek had ik voor mijn verjaardag gekregen en ik zag er naar uit om het te lezen, want ik had het ergens voorbij zien komen in een boekenrubriek en het had me nieuwsgierig gemaakt. En ondanks het mooie Engelse spreekwoord wat ik hier in het Nederlands zal tikken (want staak de verengelsing!), namelijk dat je een boek niet op zijn omslag moet beoordelen, trok dat kartonnen opdienblaadje me ontzettend aan. Ik had wat tijd nodig om over het boek na te denken. Dat doen weinig boeken. En de eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik er nog steeds niet uit ben wat ik ervan vind. Maar ja, is ergens iets van vinden per se noodzakelijk? Wanneer heb je pas echt iets over iets te zeggen? Dat vraag ik me steeds meer af na het lezen van het boek. Tijdens het lezen van het boek raakte ik wat geĆ«rgerd

All-you-can-eat restaurant

All-you-can-eat restaurants zijn een fenomeen. Ze bestaan nog niet zo heel lang in Nederland. Niet in zulke getale als tegenwoordig tenminste. Het concept is van een all-you-can-eat restaurant is vrij simpel. Je betaalt een relatief goedkoop bedrag en voor een paar uur mag je je helemaal uitleven op buffetten en wokgerechten. Zo heb je hier in de buurt een bekend all-you-can-eat restaurant in Emmeloord en in Kampen. Voor wie het allemaal niet gek genoeg kan zijn er ook speciale indoorhotels waar het de hele dag door genieten geblazen is. Voor mijn werk (gehandicaptenzorg) ben ik tot driemaal toe naar zo’n hotel geweest. Leuk voor de doelgroep. Voor mij elke keer een uitje naar een totaal andere wereld. Het geldt als het hoogtepunt van het jaar. Afgelopen zaterdag was ik niet met werk, maar met vrienden, naar een wokrestaurant. Ook zo’n all-you-can-eat concept. Iemand uit de groep wilde graag uit eten en omdat het dure tijden zijn, zochten we iets waar iedereen eten kon, maar wat even

#32 lieve mensen, drie tips

Lieve mensen, Ik probeer zo graag te snappen hoe dit zover heeft kunnen komen. Ik wil het waarom zo graag begrijpen. Vandaag heb ik me er stuk over lopen peinzen, maar ik kom er niet uit. Ik denk dat een poging tot het vinden van antwoorden ergens in de volgende drie aanbevelingen zit. Een luistertip, een leestip en een kijktip.  De luistertip:  De ongelooflijke Podcast met Arnon Grunberg https://open.spotify.com/episode/6SjqWYv2peLNwkWf6EVC1T?si=115090eb5c3d4083 De leestip:  De kijktip:  Persoonlijke tip:   Laat je niet gek maken. Blijf bij jezelf. Blijf omzien naar de ander. Heb lief.