Doorgaan naar hoofdcontent

#9 galgje

 Waarschuwing! Zoals je op Twitter ´Mijn dochter (9)…’ tweets hebt wordt dit een ‘mijn neefje (6)…’ blog

Want mijn neefje (6 dus) speelt op zondagavond graag een spelletje met zijn oom. Het liefst iets waarbij je iets opsteekt. Hij is gek op weetjes, weet alles van dieren, kent de provincies en hun hoofdsteden enzovoort. Maar voordat dit echt een twittermoederblog wordt, terug naar de spelletjes.

Een tijdje terug pakte ik een stukje papier en een pen en zette wat streepjes achter elkaar. Ik wilde hem galgje leren, het spelletje waarbij je iemand een woord laat raden en bij ieder fout geraden letter stukje bij beetje een galg tekent. Hangt er iemand aan te bungelen, dan heeft je tegenspeler verloren. Gun je iemand wat meer bedenktijd, dan stel je het bungelen aan de galg telkens uit door kleine onderdelen te tekenen. Gek spel eigenlijk.

We deden dus een potje galgje. Ik zette tien streepjes op een rij en liet hem raden. Koningsdag was het woord. Na wat fout geraden letters kwam hij er alsnog op. Triomfantelijk en opgelucht tegelijk riep hij het antwoord. Nu was het zijn beurt. Geconcentreerd zette hij acht streepjes op papier. Ik mocht beginnen met raden. De letter R? Fout. De letter G? Fout. De galg begon gestalte te krijgen.

‘De letter O’, zei ik. Mijn neefje noteerde er vier stuks.

_ O O _ _ OO_

Geen idee wat het woord moest worden. Ik probeerde wat letters. Allemaal fout. De galg werd groter en ik peinsde me suf. Mijn neefje keek opzij, zag me denken en vroeg: ‘mag ik je een hint geven?’
   Dat mocht.
   ‘Het is een boom’.
   Dat maakte het voor mij nog ingewikkelder. Ik raadde weer wat letters. En kwam er maar niet uit. Tot plotseling het kwartje viel.
   ‘Doe maar de letter L’, zei ik.
   Mijn neefje noteerde de L. Op het nippertje ontsnapte ik aan de galgendood. Ik noemde het antwoord.

L O O F B O O M

‘Wat een mooi woord,’ zei ik, ‘hoe kom je daar zo op?’
‘Gewoon, dat heb ik deze week op school geleerd!’

Het zweempje trots dat in zijn nonchalante antwoord zat kon hij niet verbloemen.

Loofboom. Ik vind het gaaf.

Reacties

Populaire posts van deze blog

#53 Hompelvoet

In een van de eerste blogpost dit jaar schreef ik dat ik terug zou komen op wat ik vond van het boek De verworvenheden – of hoe je iemand wordt die ernaar verlangt op het eiland Hompelvoet te zijn. Het boek had ik voor mijn verjaardag gekregen en ik zag er naar uit om het te lezen, want ik had het ergens voorbij zien komen in een boekenrubriek en het had me nieuwsgierig gemaakt. En ondanks het mooie Engelse spreekwoord wat ik hier in het Nederlands zal tikken (want staak de verengelsing!), namelijk dat je een boek niet op zijn omslag moet beoordelen, trok dat kartonnen opdienblaadje me ontzettend aan. Ik had wat tijd nodig om over het boek na te denken. Dat doen weinig boeken. En de eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik er nog steeds niet uit ben wat ik ervan vind. Maar ja, is ergens iets van vinden per se noodzakelijk? Wanneer heb je pas echt iets over iets te zeggen? Dat vraag ik me steeds meer af na het lezen van het boek. Tijdens het lezen van het boek raakte ik wat geërgerd

All-you-can-eat restaurant

All-you-can-eat restaurants zijn een fenomeen. Ze bestaan nog niet zo heel lang in Nederland. Niet in zulke getale als tegenwoordig tenminste. Het concept is van een all-you-can-eat restaurant is vrij simpel. Je betaalt een relatief goedkoop bedrag en voor een paar uur mag je je helemaal uitleven op buffetten en wokgerechten. Zo heb je hier in de buurt een bekend all-you-can-eat restaurant in Emmeloord en in Kampen. Voor wie het allemaal niet gek genoeg kan zijn er ook speciale indoorhotels waar het de hele dag door genieten geblazen is. Voor mijn werk (gehandicaptenzorg) ben ik tot driemaal toe naar zo’n hotel geweest. Leuk voor de doelgroep. Voor mij elke keer een uitje naar een totaal andere wereld. Het geldt als het hoogtepunt van het jaar. Afgelopen zaterdag was ik niet met werk, maar met vrienden, naar een wokrestaurant. Ook zo’n all-you-can-eat concept. Iemand uit de groep wilde graag uit eten en omdat het dure tijden zijn, zochten we iets waar iedereen eten kon, maar wat even

#32 lieve mensen, drie tips

Lieve mensen, Ik probeer zo graag te snappen hoe dit zover heeft kunnen komen. Ik wil het waarom zo graag begrijpen. Vandaag heb ik me er stuk over lopen peinzen, maar ik kom er niet uit. Ik denk dat een poging tot het vinden van antwoorden ergens in de volgende drie aanbevelingen zit. Een luistertip, een leestip en een kijktip.  De luistertip:  De ongelooflijke Podcast met Arnon Grunberg https://open.spotify.com/episode/6SjqWYv2peLNwkWf6EVC1T?si=115090eb5c3d4083 De leestip:  De kijktip:  Persoonlijke tip:   Laat je niet gek maken. Blijf bij jezelf. Blijf omzien naar de ander. Heb lief.