Doorgaan naar hoofdcontent

#51 ssssst!

Hieronder iets dat ik zomaar even delen wil. En misschien wel geinig om in het achterhoofd te houden als je iemand in je omgeving hoort die migratiedeskundige meent te zijn.

Vorige week kwam Calaido op bezoek in de bibliotheek. Calaido is een school voor jonge nieuwkomers. Ze leren daar de Nederlandse taal. Eens per week mogen ze naar de bibliotheek wat boekjes uitzoeken. Simpele boekjes, dat wel, maar je moet ergens beginnen, nietwaar?

Een groep scholieren kwam de bibliotheek binnen. Zo´n gastje - met capuchonjas weet je wel - liep voorop, maar draaide zich vlak voor de balie om naar zijn klasgenoten. Met een vinger op zijn mond siste hij ´sssst! ´, zoals je dat doet in een bibliotheek. Ik liet merken dat ik dat gezien had, die sssst, en kreeg een knik terug.

Zijn klasgenootjes volgden hem in plechtige stilte naar de leeshoek.

Toen ik even later daar in de buurt moest zijn, zag ik dat de hele klas in alle rust een boek zat te lezen.

Kun je je dat voorstellen?

Een hele klas zat in de leeshoek, zwijgend, een boek te lezen.  

Zoiets zie je niet iedere dag. Gaaf toch!

 

PS Bibliotheekmedewerkers sissen niet meer tegenwoordig. Maar het lijkt me best geinig dat eens te doen. Ssssst!

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

#53 Hompelvoet

In een van de eerste blogpost dit jaar schreef ik dat ik terug zou komen op wat ik vond van het boek De verworvenheden – of hoe je iemand wordt die ernaar verlangt op het eiland Hompelvoet te zijn. Het boek had ik voor mijn verjaardag gekregen en ik zag er naar uit om het te lezen, want ik had het ergens voorbij zien komen in een boekenrubriek en het had me nieuwsgierig gemaakt. En ondanks het mooie Engelse spreekwoord wat ik hier in het Nederlands zal tikken (want staak de verengelsing!), namelijk dat je een boek niet op zijn omslag moet beoordelen, trok dat kartonnen opdienblaadje me ontzettend aan. Ik had wat tijd nodig om over het boek na te denken. Dat doen weinig boeken. En de eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik er nog steeds niet uit ben wat ik ervan vind. Maar ja, is ergens iets van vinden per se noodzakelijk? Wanneer heb je pas echt iets over iets te zeggen? Dat vraag ik me steeds meer af na het lezen van het boek. Tijdens het lezen van het boek raakte ik wat geërgerd
Een reactie posten
Meer lezen

All-you-can-eat restaurant

All-you-can-eat restaurants zijn een fenomeen. Ze bestaan nog niet zo heel lang in Nederland. Niet in zulke getale als tegenwoordig tenminste. Het concept is van een all-you-can-eat restaurant is vrij simpel. Je betaalt een relatief goedkoop bedrag en voor een paar uur mag je je helemaal uitleven op buffetten en wokgerechten. Zo heb je hier in de buurt een bekend all-you-can-eat restaurant in Emmeloord en in Kampen. Voor wie het allemaal niet gek genoeg kan zijn er ook speciale indoorhotels waar het de hele dag door genieten geblazen is. Voor mijn werk (gehandicaptenzorg) ben ik tot driemaal toe naar zo’n hotel geweest. Leuk voor de doelgroep. Voor mij elke keer een uitje naar een totaal andere wereld. Het geldt als het hoogtepunt van het jaar. Afgelopen zaterdag was ik niet met werk, maar met vrienden, naar een wokrestaurant. Ook zo’n all-you-can-eat concept. Iemand uit de groep wilde graag uit eten en omdat het dure tijden zijn, zochten we iets waar iedereen eten kon, maar wat even
1 reactie
Meer lezen

#32 lieve mensen, drie tips

Lieve mensen, Ik probeer zo graag te snappen hoe dit zover heeft kunnen komen. Ik wil het waarom zo graag begrijpen. Vandaag heb ik me er stuk over lopen peinzen, maar ik kom er niet uit. Ik denk dat een poging tot het vinden van antwoorden ergens in de volgende drie aanbevelingen zit. Een luistertip, een leestip en een kijktip.  De luistertip:  De ongelooflijke Podcast met Arnon Grunberg https://open.spotify.com/episode/6SjqWYv2peLNwkWf6EVC1T?si=115090eb5c3d4083 De leestip:  De kijktip:  Persoonlijke tip:   Laat je niet gek maken. Blijf bij jezelf. Blijf omzien naar de ander. Heb lief. 
Een reactie posten
Meer lezen