Doorgaan naar hoofdcontent

#304 Kwartaalrapportage VIII

Onvoorstelbaar toch, hoe snel een jaar voorbij dendert. Zitten we zomaar alweer in de laatste dagen van het jaar. December is ten einde, dus hier is de vierde kwartaalrapportage van 2025.

Helaas ben ik er helemaal uit. Stom is dat he, soms lees je zo drie boeken in een paar weken tijd en zo heb je weken waarin je geen boek meer aanraakt. Het kan ook komen omdat ik sinds kort over zo’n geinig spelcomputertje beschik en de laatste dagen druk bezig ben geweest om Crash Banticoot uit te spelen. Topspel.

Ik weet niet of ik mijn Hebbanchallenge heb gehaald dit jaar. Maakt ook niet uit. De motivatie is er aan het begin van het jaar en daar gaat het om nietwaar.

De afgelopen maanden heb ik slechts twee boeken gelezen, waarvan eentje nog niet eens uit is.

De gestolen van Goghs – Lex Boon

Op maandag 30 maart 2020 stapt journalist Lex Boon (Ananas, De man die van zijn been een lamp maakte) in de auto om op tijd bij museum Singer Laren te zijn. Er is ingebroken in het museum, en Boon hoopt daar verslag van te doen. Helaas is er al een collega ter plaatse en keert hij noodgedwongen met lege handen huiswaarts.

Maar zoals je aan de datum al ziet: het is de covidperiode. De zoveelste lockdown. En Boon is wel toe aan een verzetje. Hij besluit contact te leggen met ‘meesterspeurders’, waaronder Arthur Brand, en volgt de detectives in hun zoektocht naar verdwenen schilderijen. Daarbij krijg je als lezer een goede indruk van de soms schimmige wereld waarin de detectives moeten handelen. Leuk daarbij is dat ze elkaar het licht niet in de ogen gunnen. Het is niet zozeer de kunst die de speurders drijft, maar eerder hun eigen ego. Smullen is dat.

Lees anders lekker even deze recensie.

Libanon: een korte geschiedenis – Jona Lendering

Na de podcastaflevering van De Grote Podcastlas over Libanon wilde ik wel meer weten over dat gezellige landje. De oppervlakte beslaat amper eendere van België, de meeste Libanezen wonen buiten Libanon zelf en we kennen de naam vooral van oorlogen en conflicten. Toch kent het land een rijke en vaak ook bijzondere geschiedenis.

Verschillende volkeren vallen binnen: de Feniciërs, de Perzen, Grieken, Romeinen, Arabieren, Kruisvaarders, Turken en tenslotte, alsof je nog niet genoeg hebt meegemaakt, de Fransen.

Maar verder dan de Arabieren ben ik niet gekomen. Verloor mijn interesse en het boek bleef onaangeraakt liggen verder.

Nou, dat was het voor deze keer. Niet zo’n rijk kwartaal. Hopelijk is 2026 een beter leesjaar. Ik ben nog op zoek naar goede titels, dus als je een tip hebt laat het gerust weten. Toedeloe!


Reacties

Populaire posts van deze blog

#219 Ranking de logo's

Vanochtend hoorde ik onderweg naar werk in het nieuwsbulletin van Radio2 de ophef voorbijkomen over het nieuwe logo van de Gemeente Urk. Kom op jongens, het is toch een kostelijk plaatje?  Omdat de ambtenaren van de NOP weer aan het werk zijn gegaan, was het zoeken naar een plekje. Mijn Toyotaatje (de meeste Toyota's per inwoners!) parkeerde ik naast een busje van de gemeente. Pas toen viel het logo van de NOP mij op. Was ik al wel bekend mee natuurlijk, maar een mens kijkt nu eenmaal anders naar zaken als hij net uit een dorp vol ophef komt puffen. Laten we de logo's van de andere Flevolandse gemeenten eens van dichtbij bekijken. En laten we er meteen een ranglijstje van maken.  Gemeente Almere Slogan: Het kán in Almere! Het logo van de gemeente Almere springt meteen in het oog. Hier is groots uitgepakt. Er wordt ook prettig gespeeld met het perspectief, waardoor je pas na een tijdje kijken een grote A ontwaart. Groots, maar plat. Almere samengevat. Had wel wat meer creativit...

#209 de Trumpweek

Een van de meest ingrijpende gebeurtenissen afgelopen week maakte nauwelijks indruk. Op mij noch op de mensen om me heen. Zelfs op sociale media is het behoorlijk rustig. In dat malle grote land is Donald Trump herkozen als president.    ‘Trump is weer president he,’ zei een collega terloops.    ‘Tsja, het is allemaal wat,’ antwoorde ik.    En daarmee was de bespreking van de verkiezingsnacht afgehandeld. Terwijl bij iedereen de alarmbellen af zou moeten gaan – Trump is een lont in een akelig gevaarlijk hoopje buskruit – gebeurt dat niet echt. Tenminste, ik heb het niet meegekregen. Misschien omdat mijn sociale-mediaconsumptie ook niet meer is wat het was. De fratsen van die andere halve zool, Elonnetje Musk, zorgt ervoor dat ik steeds minder zin heb om op die grote X te tikken. Na een tijdje merk je dat je er niks aan mist ook. Maar goed, we hadden het over de Amerikaanse verkiezingen. Iemand waar ik af en toe mee samen werk is een aantal jaar terug me...

#208 De mensheid zal nog van mij horen

Mag je een boek bejubelen alvorens je hem uitgelezen hebt? Ga het toch doen. In de podcast Radio Romano, een voortzetting van de Krokante Leesmap, werd het nieuwe boek van Joris van Casteren getipt. Bekend van titels als Lelystad, Het been in de IJssel en Het zusje van de bruid. De titel van dat boek over de man die jarenlang zijn overleden moeder in huis bewaarde heb ik zo snel niet paraat. Lelystad was een toffe leeservaring, kan niet anders zeggen. Zijn manier van schrijven - kort en afstandelijk en juist daardoor ironisch – trok me in een mum van tijd door dat hele boek heen. Van Casteren heeft een oog voor het menselijk tekort, en er is niets mooiers dan het menselijk tekort. Even zonder gekheid, de boeken van Van Casteren zijn niet enkel droog of grappig. Vaak juist een beetje luguber. Zoals Het been in de IJssel, wat gaat over, nou ja, een gevonden menselijk been in de IJssel. Dat boek is een zoektocht naar de eigenaar van dat been, wat hem uiteindelijk helemaal naar Duitsland l...