JMZWAAN

10/30/19 Hafa Adai! (hello) I’ve been here on the island for about 2,5 years. The beautifull beaches are filled with a ton of colorful sea creatures & fish. The sunsets are amazing. They make great BBQ & red rice here. They have many japanese & korean tourists here. I did chinese school for my first two years here. They have wild chickens & roosters around here. Take care! Als ik het kaartje in mijn handen heb is het 6 februari. Precies 100 dagen nadat het verstuurd is. Op de voorkant van de kaart zie je een visser op een rots met daaromheen helderblauwe golven. De foto is van bovenaf genomen, waardoor het er nogal spectaculair uitziet. Op de achterkant van de kaart zijn kleine stickertjes van spookjes aangebracht. In beide hoeken van de kaart zitten Amerikaanse postzegels. Toch is het geen Amerikaans kaartje. Sinds een aantal maanden doe ik aan postcrossing. Het principe is simpel: je vraagt een willekeurig adres op via de site, je schrijft een kaa...

Ik moet een jaar of 11 geweest zijn toen ik samen met mijn nichtje de zolder op ging op zoek naar een stapel stripboeken. We vonden er een verhuisdoos vol. Bijna al de stripboeken hadden een rode kaft. Toen ik een van de boeken begon te lezen gebeurde iets opmerkelijks; ik stapte een wonderbaarlijke fantasiewereld in. Een wereld van een jongen en een meisje, die allerlei avonturen beleefden met hun tante, haar kale dikke vriend, een warrige uitvinder en de sterkste man van het westelijk halfrond. Samen beleefden ze allerlei avonturen. Soms dicht bij huis, in Vlaanderen of Nederland, of soms op hele exotische plekken – en dankzij een uitvinding van de professor ook wel eens in het verleden. Ik heb het natuurlijk over Suske en Wiske. De meest gelezen stripreeks in Vlaanderen en Nederland. Ook meteen de langstlopende stripreeks, want Suske en Wiske mogen dit jaar 75 kaarsjes uit blazen. Dat we dit jaar 75 jaar bevrijding vieren is dan ook niet geheel toevallig, Vandersteen tekende zij...

Twitter. U kent het wel, dat mediaplatform met het blauwe vogeltje. Ik was nog scholier en zat in mijn examenjaar toen Twitter net in zwang raakte. Iedereen had het. En iedereen deelde ook van alles. Berichten zoals: Morgen het eerste uur vrij. Yes! Wisten wij veel. We waren pubers en stonden aan het begin van het digitale tijdperk. Later ben ik, mede door de opkomst van Instagram, Twitter een beetje uit het oog verloren. Een tijdje terug besloot ik om weer wat vaker op het blauwe vogeltje te tappen en dus actiever te zijn op het platform. En tsjongejonge, wat is Twitter bitter geworden zeg. Maandag: Ik open de app om berichten te volgen over een plaatsgevonden tragedie met vissers uit mijn woonplaats. Ik typ #Urk in. Ik scrol wat. En dan lees ik een tweet die mijn maag doet omdraaien. Ik open het profiel van de man. Ik zie dat het een journalist is. Ik lees de tweet nogmaals door omdat ik niet kan geloven dat iemand zo iets op het wereldwijde web durft te slingeren. De journalist ...

We dalen af naar het zuiden. Na het rustieke Toscane is het tijd voor een stad die bruist van het leven, van cultuur en van... chaos. We zijn gearriveerd in: Napels! Dag 8: Rotte Fisch! En ineens stonden we langs de snelweg, nog voor het tolpoortje. De reis van onze agriturismo naar Napels was rustig verlopen. Annemijn zat achter het stuur haar eerste buitenlandse kilometers te maken en onderweg hadden we nog een flink partijtje gekeelvingerd op Bette Midlers the Rose. De Italiaanse wegen rijden op zich wel makkelijk, maar des te zuidelijker je komt, des te drukker en chaotischer wordt het op de weg. Omdat we nu niet zeker wisten of we door konden rijden of niet, hadden we de auto dus langs de weg geparkeerd en liepen we een tolhuisje binnen. En na een goed half uur was er eindelijk een Italiaan die ons begreep en vertelde dat we gewoon door konden rijden. Bij de meeste tolwegen waar we gereden hadden moest je eerst een kaartje kopen om even later weer in te leveren. Maar hier,...

De reis gaat verder! Na het wonderschone Venetië, Burano en Murano gezien te hebben, trekken we zuidwaarts. Maar eerst hebben we nog een afspraak met plaatselijke Polizia... deel 2 van de roadtrip:  Dag 4: Bologna La Grassa! La Rossa! La Dotta! La turrita! Aan de bovenstaande begrippen geef ik later tekst en uitleg, maar eerst ga ik nog even terug naar Venetië. Na onze tweede overnachting in de camping-cabine en een ontbijtje zijn we in de auto gestapt en naar Venetië gereden, niet omdat we de stad nog wilden zien, maar om op zoek te gaan naar een politiebureau. Bij terugkomst op de camping bleek namelijk dat mijn portemonnee nergens te bekennen was. We reden de Ponte della Liberta over, de brug die Mussolini heeft laten bouwen aan het begin van de jaren 30, waarmee Venetië voor het eerst in haar geschiedenis verbonden werd aan het vasteland. Na aangifte gedaan te hebben in een benauwd politiehokje, met politiemannen die heel interessant deden maar tegelijkertijd geen stee...

In september vorig jaar hebben wij (Anneke, Annemijn en ik) een roadtrip door door Italië gedaan. Omdat we, inmiddels bijna een jaar later, het met nog zoveel plezier over de vakantie kunnen hebben, besloten we om het op te schrijven. En meteen maar te delen, kunnen jullie ook mee genieten. Deel 1 van de roadtrip:  Dag 1 : the rose Eindelijk was het zover. Weken, zo niet maandenlang hadden we uitgekeken naar deze vakantie. Met zijn drieën. In één auto. Naar het land aan de Middellandse zee, met eeuwenoude steden, architectuur en bergen aan geschiedenis. Met haar beroemde en (door ons) geliefde keuken: Italië. We vertrokken van Urk en lieten de bult achter ons. Op de achterbank stond een koelbox met vers gesmeerde bolletjes. (Dank, tante Nank!) Door het oosten des lands reden we de Duitse Autobähn op. En met Duitse snelheden reden we zo vlug als mogelijk naar het zuiden toe. Al snel begon ons Urker dialect Duitse klanken te vertonen, en terwijl de kilometers vorderden hield d...

Lijkt het u leuk om Urk en Schokland eens per fiets te ontdekken? Dan heb ik een leuke fietsroute voor u. De route is het mooist in de zomermaanden, maar nu in de nazomer is hij ook goed toe doen. Pas op, u bent er wel een flinke middag aan kwijt.   U begint bij museum Het Oude Raadhuis .  U verlaat de Raadhuisstraat, in de volksmond Torenstraat genoemd, en slaat bij supermarkt Boni linksaf. Op de Klifweg gaat u over de rotonde en neemt u de eerste afslag rechts. U fiets nu richting het Gemaal Vissering . Met dit rijksmonument begon men met bouwen in 1938 en de opening was in 1942. Neem even de tijd en stap van uw fiets om over de reling naar beneden te kijken. Kijkt u ook eens de sluis in. Wat een diepte hé? Het gemaal houd samen met het Gemaal Buma te Lemmer de Noordoostpolder droog. Het houd een streefgewicht van NAP -5.75 m in de zomer en NAP -5.85 in de winter aan. Een flink verschil dus met het waterpeil van het IJsselmeer. Als u naar de zijkant van het gema...