Doorgaan naar hoofdcontent

#14 beter ga je naar bataviastad

Ook wel bekend als hét shopparadijs: plotseling ligt het daar, een vesteging die doet denken aan koloniale tijden – geheel in stijl met dé gelijknamige attractie van Lelystad. Aan de buitenkant metershoge bakstenen muren, daarbinnen enkel winkels. Winkels met kleding, kleding en nog eens kleding. Ik was in Bataviastad, want ik had kleding nodig.

Een goede vriend van me zweert bij Bataviastad. Want, zo zei hij, daar heb je alles bij elkaar en nog goedkoop ook. Hij slaagt er altijd. Dat wilde ik ook wel eens: slagen. Want daar heb ik moeite mee.

In grote kale hokken vol kleding zocht ik onder gedreun van hippe muziek naar T-shirts en spijkerbroeken voor de beloofde lage prijs. Ik liep een winkel in en zocht tussen de rekken. Niets dat me aansprak. De volgende winkel. Nog hippere muziek, harder ook. Een kartonnetje dat zei dat de kledingstukken eronder in prijs verlaagd waren trok me aan. Ik greep een prijskaartje vast om te zien wat de prijs was en draaide die zwijgend weer om. Misschien was dit mijn merk niet. Op naar de volgende winkel.

Ik liep langs stenen waarin water naar boven borrelt, langs terrasjes die niet echt terrasjes waren, langs een standbeeld van een walvis die onverwachts een straal water spuit, langs bankjes waarop niemand zat, langs nagebouwde gevelpandjes die je nergens in een binnenstad vinden zult.

Toen zag ik door de stadspoort het werk Boven Water. Een metershoog wit hoofd, dat tot zijn lippen in het oorspronkelijke blauwe plein verzonken ligt. Bovenop zijn kale kruin een standbeeld van een man met een aktetas in zijn hand. Ik heb ooit gelezen dat de kunstenaar met zijn werk een reactie op het kapitalisme wilde maken. ‘De meeste mensen houden hun hoofd boven water, maar sommige mensen houden hun hoofd meer boven water dan anderen’. En dat pal tegenover Bataviastad.

De blauwe kleur op het plein is weggeregend. De witte kop heeft een koortslip.

Ik wandel met lege handen terug naar de betaalautomaat en betaal drie euro voor een uurtje parkeren.

Beter ga je naar Bataviastad, maar nog liever rij je erbij langs.

Reacties

Populaire posts van deze blog

#53 Hompelvoet

In een van de eerste blogpost dit jaar schreef ik dat ik terug zou komen op wat ik vond van het boek De verworvenheden – of hoe je iemand wordt die ernaar verlangt op het eiland Hompelvoet te zijn. Het boek had ik voor mijn verjaardag gekregen en ik zag er naar uit om het te lezen, want ik had het ergens voorbij zien komen in een boekenrubriek en het had me nieuwsgierig gemaakt. En ondanks het mooie Engelse spreekwoord wat ik hier in het Nederlands zal tikken (want staak de verengelsing!), namelijk dat je een boek niet op zijn omslag moet beoordelen, trok dat kartonnen opdienblaadje me ontzettend aan. Ik had wat tijd nodig om over het boek na te denken. Dat doen weinig boeken. En de eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik er nog steeds niet uit ben wat ik ervan vind. Maar ja, is ergens iets van vinden per se noodzakelijk? Wanneer heb je pas echt iets over iets te zeggen? Dat vraag ik me steeds meer af na het lezen van het boek. Tijdens het lezen van het boek raakte ik wat geërgerd

All-you-can-eat restaurant

All-you-can-eat restaurants zijn een fenomeen. Ze bestaan nog niet zo heel lang in Nederland. Niet in zulke getale als tegenwoordig tenminste. Het concept is van een all-you-can-eat restaurant is vrij simpel. Je betaalt een relatief goedkoop bedrag en voor een paar uur mag je je helemaal uitleven op buffetten en wokgerechten. Zo heb je hier in de buurt een bekend all-you-can-eat restaurant in Emmeloord en in Kampen. Voor wie het allemaal niet gek genoeg kan zijn er ook speciale indoorhotels waar het de hele dag door genieten geblazen is. Voor mijn werk (gehandicaptenzorg) ben ik tot driemaal toe naar zo’n hotel geweest. Leuk voor de doelgroep. Voor mij elke keer een uitje naar een totaal andere wereld. Het geldt als het hoogtepunt van het jaar. Afgelopen zaterdag was ik niet met werk, maar met vrienden, naar een wokrestaurant. Ook zo’n all-you-can-eat concept. Iemand uit de groep wilde graag uit eten en omdat het dure tijden zijn, zochten we iets waar iedereen eten kon, maar wat even

#32 lieve mensen, drie tips

Lieve mensen, Ik probeer zo graag te snappen hoe dit zover heeft kunnen komen. Ik wil het waarom zo graag begrijpen. Vandaag heb ik me er stuk over lopen peinzen, maar ik kom er niet uit. Ik denk dat een poging tot het vinden van antwoorden ergens in de volgende drie aanbevelingen zit. Een luistertip, een leestip en een kijktip.  De luistertip:  De ongelooflijke Podcast met Arnon Grunberg https://open.spotify.com/episode/6SjqWYv2peLNwkWf6EVC1T?si=115090eb5c3d4083 De leestip:  De kijktip:  Persoonlijke tip:   Laat je niet gek maken. Blijf bij jezelf. Blijf omzien naar de ander. Heb lief.