Doorgaan naar hoofdcontent

#37 challenge!

Op de radio hoorde ik een reclame voorbijkomen van Hebban. Doe mee aan de readingchallenge!
   Daar gaan we weer, dacht ik. Wil je mensen nog aan het lezen krijgen, giet het dan in de vorm van een challenge. Op de Club Lees app, een app gelanceerd door de VPRO om jongeren meer aan het lezen te krijgen, kon je een soortgelijke uitdaging aangaan. Iemand wilde 50 boeken lezen dit jaar, een ander hield het bij 25, weer een ander ging de ultieme challenge aan: maar liefst 100 stuks!

Ik heb daar wat moeite mee. Omdat een challenge toch een beetje klinkt als iets wat je eigenlijk niet heel erg leuk vindt, maar waar je je naar toe moet zetten. Iets wat moeite kost, inspanning vergt, maar als je doorzet heb je uiteindelijk toch een mooi resultaat: een lijstje, of nummer eigenlijk, van boeken die je aan het einde van het jaar presenteren kan aan ieder die het maar zien wil.
   Terwijl boeken lezen eigenlijk iets zou moeten zijn wat geen moeite kost. Boeken lezen zou eigenlijk een aangename bezigheid moeten zijn wat vooral plezier oplevert.
   Maar goed, ik ben nu eenmaal tegen de ontlezing en als dit een manier is om mensen (jongeren) weer aan het lezen te krijgen, nou, vooruit dan. Vergeef me mijn zuurheid.

Daarbij toegegeven dat na het horen van de radioreclame het toch wel begon te kriebelen. In mijn hoofd plaatste ik boektitels op een denkbeeldige leesplank. Ik heb zin in het nieuwe jaar, zin in de boeken die nog liggen te wachten en zin om verrast te worden. Want dat doen boeken. En dat is wat boeken lezen zo leuk maakt. Boeken, een verzameling van papier met daarop letters, gebonden met een kaft eromheen, kunnen je bijzonder aangenaam verassen.

Zo ben ik bijzonder aangenaam verrast door het boek De verworvenheden – of hoe je iemand wordt die ernaar verlangt op het eiland Hompelvoet te zijn. Omdat, nadat ik gisteravond de laatste pagina had omgedraaid, het boek had dichtgeklapt en besloten had er eerst maar eens een nachtje over te slapen, nog steeds niet precies weet wat ik van het boek vinden moet.

Daar wil ik een andere keer wel uitgebreider op ingaan. Eerst maar even alles laten bezinken.

Het eerste boek van dit jaar! De eerste titel op de lijst met gelezen boeken in 2024! Het eerste bereikte doel van de challenge! Het begin van de lijst! Oh, wat zie ik nu al uit naar december… 


Kijk! Het eerste boek van mijn challenge! 

Reacties

Populaire posts van deze blog

#53 Hompelvoet

In een van de eerste blogpost dit jaar schreef ik dat ik terug zou komen op wat ik vond van het boek De verworvenheden – of hoe je iemand wordt die ernaar verlangt op het eiland Hompelvoet te zijn. Het boek had ik voor mijn verjaardag gekregen en ik zag er naar uit om het te lezen, want ik had het ergens voorbij zien komen in een boekenrubriek en het had me nieuwsgierig gemaakt. En ondanks het mooie Engelse spreekwoord wat ik hier in het Nederlands zal tikken (want staak de verengelsing!), namelijk dat je een boek niet op zijn omslag moet beoordelen, trok dat kartonnen opdienblaadje me ontzettend aan. Ik had wat tijd nodig om over het boek na te denken. Dat doen weinig boeken. En de eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik er nog steeds niet uit ben wat ik ervan vind. Maar ja, is ergens iets van vinden per se noodzakelijk? Wanneer heb je pas echt iets over iets te zeggen? Dat vraag ik me steeds meer af na het lezen van het boek. Tijdens het lezen van het boek raakte ik wat geërgerd

All-you-can-eat restaurant

All-you-can-eat restaurants zijn een fenomeen. Ze bestaan nog niet zo heel lang in Nederland. Niet in zulke getale als tegenwoordig tenminste. Het concept is van een all-you-can-eat restaurant is vrij simpel. Je betaalt een relatief goedkoop bedrag en voor een paar uur mag je je helemaal uitleven op buffetten en wokgerechten. Zo heb je hier in de buurt een bekend all-you-can-eat restaurant in Emmeloord en in Kampen. Voor wie het allemaal niet gek genoeg kan zijn er ook speciale indoorhotels waar het de hele dag door genieten geblazen is. Voor mijn werk (gehandicaptenzorg) ben ik tot driemaal toe naar zo’n hotel geweest. Leuk voor de doelgroep. Voor mij elke keer een uitje naar een totaal andere wereld. Het geldt als het hoogtepunt van het jaar. Afgelopen zaterdag was ik niet met werk, maar met vrienden, naar een wokrestaurant. Ook zo’n all-you-can-eat concept. Iemand uit de groep wilde graag uit eten en omdat het dure tijden zijn, zochten we iets waar iedereen eten kon, maar wat even

#32 lieve mensen, drie tips

Lieve mensen, Ik probeer zo graag te snappen hoe dit zover heeft kunnen komen. Ik wil het waarom zo graag begrijpen. Vandaag heb ik me er stuk over lopen peinzen, maar ik kom er niet uit. Ik denk dat een poging tot het vinden van antwoorden ergens in de volgende drie aanbevelingen zit. Een luistertip, een leestip en een kijktip.  De luistertip:  De ongelooflijke Podcast met Arnon Grunberg https://open.spotify.com/episode/6SjqWYv2peLNwkWf6EVC1T?si=115090eb5c3d4083 De leestip:  De kijktip:  Persoonlijke tip:   Laat je niet gek maken. Blijf bij jezelf. Blijf omzien naar de ander. Heb lief.