Doorgaan naar hoofdcontent

#105 Tips voor je leesuitdaging

In navolging van een eerdere blogpost wil ik graag iets rechtzetten.

Een readingchallenge, ik blijf zelf liever spreken van een leesuitdaging, is lang zo´n gek idee nog niet.

Het is juist leuk en goed om jezelf een doel te stellen. En als je van nature geen lezer bent, maar er toch graag mee wil beginnen, dan is een uitdaging een hele mooie manier.

Heb je ook als voornemen meer te gaan lezen? Begin dan met de onderstaande tips.

Tip 1: zoek niet meteen boeken uit die 'je gelezen moet hebben’.

Mensen die wat vaker een boek lezen kunnen soms dolenthousiast zijn wanneer ze net een goed boek uit hebben. Maar dat zijn mensen die vaak hun portie al gehad hebben en op zoek zijn naar hogere literatuur. Van die dikke pillen in romanvorm waarin de hoofdpersoon een diepgeworteld conflict met zichzelf ervaart en gebukt gaat onder de afwezigheid van een vaderfiguur ofzo. Saaai! 

Lees gewoon lekker wat je interessant lijkt! Dat kunnen ook boeken zijn met kleine verhalen of een reisverslag of een kookboek! Bijna alle boeken zijn op hun eigen manier leuk! Denk vooral niet dat een boek pas interessant is wanneer je mensen er pas interessant over hoort doen.

Tip 2: er zit een knop op je teevee

Neem de tijd voor lezen. Het werkt het beste zonder afleiding, geloof me. Laat de televisie uit en werp je telefoon van je af. Zo kun je lekker in boeken komen en zul je snel genoeg ontdekken dat het zoveel gaver is dan eindeloos je spanningsboog kapot scrollen op TikTok.

Behalve als je Dan Brown leest. Dan is het handig om een telefoon bij de hand te hebben om alle genoemde kunstwerken en gebouwen te Googelen.

Tip 3: zet je sluizen open

Zet al je innerlijke voelsprietjes op scherp en stel je open voor alles wat je leest. Wees als een spons! Neem al die lettertjes maar je lekker in je op en laat ze maar eens goed door al je chakra’s stromen. Je wordt er een beter mens van. Even me-time. Je brein is ook maar gewoon een orgaan he, een orgaan dat af en toe gezien wil worden, geknuffeld wil worden. Vertroetel die eens met woorden. Geloof me nou maar, mooi mens dat je er bent.

Tip 4: ga op zoek naar de Patty Brard diep vanbinnen

Toen ik mezelf eens verloor in een bepaalde tijdperiode waarvan ik alles wilde weten, las ik een aantal dikke informatieve pillen achter elkaar. Ik had er tabak van en ging op zoek naar lichtere kost. Die vond ik in de vorm van de biografie van Patty Brard. Tussendoor mag je ook wel eens snacken.

Ik was nieuwsgierig naar de biografie, omdat Patty Brard alles is wat ik niet ben niet wens te zijn en het is ook gewoon wel eens leuk om je vooroordeel bevestigd te zien. Ja toch.

Patty is iemand die voortdurend op zoek is naar aandacht en eigenlijk zijn we dat allemaal, nietwaar? Deze blog is ook maar een middel om gezien te worden. In ieder mens, ook in jou, schuilt een klein Patty Brardje. 

Gebruik die om straks te pronken met alle boeken die je gelezen hebt! Je mag heus wel een beetje intressant doen over de boeken die je leest, schroom je niet! Doe wat Patty zou doen! 

Tip 5: ploeter niet

Het kan voorkomen dat je een boek hebt opgepakt die je eigenlijk helemaal niet aanspreekt. Dat geeft niet. Je hoeft niet te ploeteren. Leg het boek gewoon op een stapel met andere boeken waarvan je jezelf al twintig keer herinnerd hebt om te gaan lezen en wie weet beleef je er een andere keer plezier aan. Want dat is uiteindelijk waar het om draait: leesplezier.

Om te bereiken dat je leesplezier kunt ervaren moet je tip 3 toepassen. Zet je sluizen open! Als jij naar het universum uitstraalt dat je een goed boek wil, zal het universum je een goed boek geven. Ook als je het niet verwacht, vooral juist als je het niet verwacht. Je kunt zo voor een habbekrats een boek tegen het lijf lopen in een kringloopwinkel of op een markt en jezelf gelukkig prijzen met je vondst! Het juiste boek komt altijd op het juiste moment. Ik geloof daar ontzettend in.

Nou huppakee, aan het lezen!

En delen he! 

Reacties

Populaire posts van deze blog

#209 de Trumpweek

Een van de meest ingrijpende gebeurtenissen afgelopen week maakte nauwelijks indruk. Op mij noch op de mensen om me heen. Zelfs op sociale media is het behoorlijk rustig. In dat malle grote land is Donald Trump herkozen als president.    ‘Trump is weer president he,’ zei een collega terloops.    ‘Tsja, het is allemaal wat,’ antwoorde ik.    En daarmee was de bespreking van de verkiezingsnacht afgehandeld. Terwijl bij iedereen de alarmbellen af zou moeten gaan – Trump is een lont in een akelig gevaarlijk hoopje buskruit – gebeurt dat niet echt. Tenminste, ik heb het niet meegekregen. Misschien omdat mijn sociale-mediaconsumptie ook niet meer is wat het was. De fratsen van die andere halve zool, Elonnetje Musk, zorgt ervoor dat ik steeds minder zin heb om op die grote X te tikken. Na een tijdje merk je dat je er niks aan mist ook. Maar goed, we hadden het over de Amerikaanse verkiezingen. Iemand waar ik af en toe mee samen werk is een aantal jaar terug me...

#219 Ranking de logo's

Vanochtend hoorde ik onderweg naar werk in het nieuwsbulletin van Radio2 de ophef voorbijkomen over het nieuwe logo van de Gemeente Urk. Kom op jongens, het is toch een kostelijk plaatje?  Omdat de ambtenaren van de NOP weer aan het werk zijn gegaan, was het zoeken naar een plekje. Mijn Toyotaatje (de meeste Toyota's per inwoners!) parkeerde ik naast een busje van de gemeente. Pas toen viel het logo van de NOP mij op. Was ik al wel bekend mee natuurlijk, maar een mens kijkt nu eenmaal anders naar zaken als hij net uit een dorp vol ophef komt puffen. Laten we de logo's van de andere Flevolandse gemeenten eens van dichtbij bekijken. En laten we er meteen een ranglijstje van maken.  Gemeente Almere Slogan: Het kán in Almere! Het logo van de gemeente Almere springt meteen in het oog. Hier is groots uitgepakt. Er wordt ook prettig gespeeld met het perspectief, waardoor je pas na een tijdje kijken een grote A ontwaart. Groots, maar plat. Almere samengevat. Had wel wat meer creativit...

#208 De mensheid zal nog van mij horen

Mag je een boek bejubelen alvorens je hem uitgelezen hebt? Ga het toch doen. In de podcast Radio Romano, een voortzetting van de Krokante Leesmap, werd het nieuwe boek van Joris van Casteren getipt. Bekend van titels als Lelystad, Het been in de IJssel en Het zusje van de bruid. De titel van dat boek over de man die jarenlang zijn overleden moeder in huis bewaarde heb ik zo snel niet paraat. Lelystad was een toffe leeservaring, kan niet anders zeggen. Zijn manier van schrijven - kort en afstandelijk en juist daardoor ironisch – trok me in een mum van tijd door dat hele boek heen. Van Casteren heeft een oog voor het menselijk tekort, en er is niets mooiers dan het menselijk tekort. Even zonder gekheid, de boeken van Van Casteren zijn niet enkel droog of grappig. Vaak juist een beetje luguber. Zoals Het been in de IJssel, wat gaat over, nou ja, een gevonden menselijk been in de IJssel. Dat boek is een zoektocht naar de eigenaar van dat been, wat hem uiteindelijk helemaal naar Duitsland l...