Doorgaan naar hoofdcontent

#232 Boekenweek, lezersweek

Fijne Boekenweek iedereen!

Gister mocht ik eindelijk het pakket van NBD Biblion uitpakken. Promotiemateriaal voor de Boekenweek: wat vlaggetjes, posters en banieren en deurstickers. We hangen het met alle liefde op en vieren het feestje ongedwongen mee.

De Boekenweek is van oudsher een week om ‘het boekenvak’ een duwtje in de rug te geven. Met een Boekenweekgeschenk als lokkertje hopen boekhandels eindelijk weer eens een boek aan klanten te verkopen, uitgeverijen doen eerdere titels van de gekozen auteur in herdruk. Wie nog geen titels van Paulien Cornelisse in de boekenkast heeft staan kan deze week haar essay en een herdruk van Taal is zeg maar echt mijn ding, En dan nog iets en Taal voor de leuk aanschaffen. Met kleurglansje op de papierrand!

Of de boekhandels echt hun verkoopcijfers zien stijgen in periode 12 tot 23 maart, valt nog te zien. De treurige boodschap, en ik wil het feestje heus niet bederven, heus niet, is namelijk dat veel mensen niet lezen. Helemaal niet zelfs. Ik ken mensen die er trots op zijn nog nooit een boek te hebben gelezen.

Dat is helemaal niet erg niet natuurlijk. Ieder z’n ding immers. Maar toch kan ik het van harte aanbevelen af en toe eens een boek op te grijpen en er eens lekker voor te gaan zitten.

De voordelen zal ik vast al eerder eens opgenoemd hebben hier, maar ter ere van de Boekenweek nog maar een keer: je kunt je beter inleven in anderen en andere werelden, je woordenschat wordt groter, je kritisch denkvermogen ontwikkelt zich er zo lekker door, het is ook gewoon prima tijdverdrijf en over bijna alles wat je wilt weten bestaat een boek.

Het is trouwens ook altijd aan te raden om zo nu en dan een boekenwinkel te bezoeken, mocht er nog eentje over zijn in je omgeving. Gewoon eens even lekker binnenlopen om lekker even te snuffelen tussen die talloze titels. Houd eens een boek vast in je handen, laat je vingers glijden over de kaft, en stop als niemand kijkt je neus tussen de pagina’s. De geur van pas gedrukte inkt op vers papier, that’s the stuff.

Trouwens, als je lezen leuk vindt en andere lezers ontmoeten wilt, kom dan gezellig naar de Avond van de lezer in de bibliotheek op Urk. Op woensdag 19 maart organiseert Scab daar de Avond van de lezer, met een column van een blogger, een panelgesprek tussen boek, - en taalliefhebbers over je moerstaal en een minicollege van de Stadsdichter over datzelfde onderwerp. Oh ja, er komt ook nog een booktokker, zoals je dat noemt, maar dat hindert niks. Het belooft een leuke avond te worden. 



Reacties

Populaire posts van deze blog

#209 de Trumpweek

Een van de meest ingrijpende gebeurtenissen afgelopen week maakte nauwelijks indruk. Op mij noch op de mensen om me heen. Zelfs op sociale media is het behoorlijk rustig. In dat malle grote land is Donald Trump herkozen als president.    ‘Trump is weer president he,’ zei een collega terloops.    ‘Tsja, het is allemaal wat,’ antwoorde ik.    En daarmee was de bespreking van de verkiezingsnacht afgehandeld. Terwijl bij iedereen de alarmbellen af zou moeten gaan – Trump is een lont in een akelig gevaarlijk hoopje buskruit – gebeurt dat niet echt. Tenminste, ik heb het niet meegekregen. Misschien omdat mijn sociale-mediaconsumptie ook niet meer is wat het was. De fratsen van die andere halve zool, Elonnetje Musk, zorgt ervoor dat ik steeds minder zin heb om op die grote X te tikken. Na een tijdje merk je dat je er niks aan mist ook. Maar goed, we hadden het over de Amerikaanse verkiezingen. Iemand waar ik af en toe mee samen werk is een aantal jaar terug me...

#219 Ranking de logo's

Vanochtend hoorde ik onderweg naar werk in het nieuwsbulletin van Radio2 de ophef voorbijkomen over het nieuwe logo van de Gemeente Urk. Kom op jongens, het is toch een kostelijk plaatje?  Omdat de ambtenaren van de NOP weer aan het werk zijn gegaan, was het zoeken naar een plekje. Mijn Toyotaatje (de meeste Toyota's per inwoners!) parkeerde ik naast een busje van de gemeente. Pas toen viel het logo van de NOP mij op. Was ik al wel bekend mee natuurlijk, maar een mens kijkt nu eenmaal anders naar zaken als hij net uit een dorp vol ophef komt puffen. Laten we de logo's van de andere Flevolandse gemeenten eens van dichtbij bekijken. En laten we er meteen een ranglijstje van maken.  Gemeente Almere Slogan: Het kán in Almere! Het logo van de gemeente Almere springt meteen in het oog. Hier is groots uitgepakt. Er wordt ook prettig gespeeld met het perspectief, waardoor je pas na een tijdje kijken een grote A ontwaart. Groots, maar plat. Almere samengevat. Had wel wat meer creativit...

#208 De mensheid zal nog van mij horen

Mag je een boek bejubelen alvorens je hem uitgelezen hebt? Ga het toch doen. In de podcast Radio Romano, een voortzetting van de Krokante Leesmap, werd het nieuwe boek van Joris van Casteren getipt. Bekend van titels als Lelystad, Het been in de IJssel en Het zusje van de bruid. De titel van dat boek over de man die jarenlang zijn overleden moeder in huis bewaarde heb ik zo snel niet paraat. Lelystad was een toffe leeservaring, kan niet anders zeggen. Zijn manier van schrijven - kort en afstandelijk en juist daardoor ironisch – trok me in een mum van tijd door dat hele boek heen. Van Casteren heeft een oog voor het menselijk tekort, en er is niets mooiers dan het menselijk tekort. Even zonder gekheid, de boeken van Van Casteren zijn niet enkel droog of grappig. Vaak juist een beetje luguber. Zoals Het been in de IJssel, wat gaat over, nou ja, een gevonden menselijk been in de IJssel. Dat boek is een zoektocht naar de eigenaar van dat been, wat hem uiteindelijk helemaal naar Duitsland l...